14 χρόνια μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο αγώνας συνεχίζεται!

 

Σαν να μην πέρασε μια μέρα!

14 χρόνια μετά τη δολοφονία του 15χρονου τότε, Αλέξη Γρηγορόπουλου, απ’ το πιστόλι του κρατικού υπαλλήλου Κορκονέα, ένας 16χρονος Ρομά πυροβολείται στο κεφάλι από αστυνομικό γιατί δεν είχε πληρώσει….20 ευρώ στο βενζινάδικο!

Την ίδια στιγμή ένας 11χρονος μαθητής σκοτώνεται μέσα στο σχολείο και δύο ακόμα τραυματίζονται από έκρηξη στον κακοσυντηρημένο καυστήρα, με τις σαφείς ευθύνες του δήμου, που πρέπει να φροντίζει για τη συντήρηση των σχολείων και του υπουργείου Παιδείας να γίνονται μπαλάκι μεταξύ κρατικών υπηρεσιών και εργολάβων.

Τα τραγικά αυτά γεγονότα δεν είναι αποτέλεσμα της «κακιάς στιγμής». Είναι συνέπεια της δολοφονικής αντιλαϊκής-αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, της πολιτικής του αυταρχισμού και της καταστολής, της κυβέρνησης αλλά και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων του συστήματος. Της περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού και της νεολαίας.

Αυτή η πολιτική είναι που οπλίζει τα χέρια της αστυνομίας, που την ίδια στιγμή επιβραβεύεται από τα πρωθυπουργικά χείλη με 600€, για να συνεχίσει το δολοφονικό της έργο. Είναι η κυβερνητική κάλυψη σε όλα τα περιστατικά αστυνομικής βίας όπως εκείνη του 18χρονου Νίκου Σαμπάνη, επίσης Ρομά, στο Πέραμα της Αττικής, του Βασίλη Μάγγου στο Βόλο, του Ζακ Κωστόπουλου στην Αθήνα, των παράνομων επαναπροωθήσεων στα σύνορα. Είναι η κυβερνητική κάλυψη στην αποφυλάκιση του δολοφόνου Κορκονέα, απ’ την τάχα ανεξάρτητη δικαιοσύνη.

Είναι η πολιτική που στοχοποίησε τη νεολαία για τη διασπορά του κορονοϊού, την περίοδο της καραντίνας, δίνοντας κάλυψη στην αστυνομική βία στη Νέα Σμύρνη, που επέβαλε χουντικής έμπνευσης μέτρα, με την απαγόρευση των συναθροίσεων άνω των 4 ατόμων, που ανήγαγε την αστυνομία ως το νέο ΕΣΥ. 

Είναι η κυβερνητική πολιτική που απαγορεύει και χτυπά συγκεντρώσεις, που σέρνει στα δικαστήρια αγωνιστές, που τρομοκρατεί και κυνηγάει όχι μόνο όσους κινητοποιούνται, αλλά όλον τον λαό.

Που παραβιάζει το σπίτι συνταξιούχου, για την πραγματοποίηση έξωσης. Που καλλιεργεί κλίμα φόβου, ανασφάλειας και τρομοκρατίας ολόκληρης της κοινωνίας με τις αποκαλύψεις για τις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, ή με εκφράσεις όπως: «Έρχεται ο πιο δύσκολος χειμώνας μετά το 1942» και «όποιος δεν προσαρμόζεται , πεθαίνει», όπως ακούστηκε δια στόματος κυβερνητικών στελεχών.

Είναι η κυβερνητική πολιτική που έχει καταργήσει το πανεπιστημιακό άσυλο, τοποθετώντας την αστυνομία στα πανεπιστήμια, που χτυπά τους Φοιτητικούς Συλλόγους και τα Σωματεία. Που χτυπάει τις διαδηλώσεις.

Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής της καταστολής και της τρομοκρατίας, ενθαρρύνονται και οι διάφοροι αστυνομικοί, όχι μόνο να δέρνουν, αλλά και να δολοφονούν.

Σε μια στιγμή όπου η φτώχεια, η ανεργία και η ακρίβεια βρίσκονται στα ύψη και προκλητικά το μεγάλο κεφάλαιο της χώρας απολαμβάνει τη μια φοροαπαλλαγή μετά την άλλη, είναι ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας για αξιοπρεπή ζωή, δημοκρατικά δικαιώματα και πολιτικές ελευθερίες, ενάντια στην πολιτική της καταστολής και της τρομοκρατίας. Ενάντια στην εγκληματική κυβερνητική πολιτική της ακρίβειας, της φτώχειας, της ανεργίας.

14 χρόνια μετά τη δολοφονία του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου, ο αγώνας συνεχίζεται!

Όλες/οι στις διαδηλώσεις στις 6 Δεκέμβρη.