Σχετικά με την επιστολή προς τον ΓΓ ΕΣΠΑ για το μισθολογικό

 

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Χαιρετίζουμε τη χθεσινή (10/6/2021) μεγάλη απεργιακή κινητοποίηση ενάντια στο νομοσχέδιο Χατζηδάκη, που απονομιμοποίησε απόλυτα στα μάτια των εργαζομένων το νομοθετικό έκτρωμα κατ’ εντολή του ΣΕΒ. Ετοιμαζόμαστε για τις επόμενες απεργιακές κινητοποιήσεις, με στόχο την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Σημειώνουμε τη μη οργανωμένη παρουσία του σωματείου μας στη χθεσινή συγκέντρωση και πορεία, παρά την ανακοίνωση του ΔΣ, που για να μην αναφέρει ευθέως το σκοπό της απεργίας, κατέληξε μνημείο ασυνταξίας. Η απόφαση για ανάληψη της θέσης ευθύνης προέδρου ενός σωματείου, δημιουργεί μεγάλα καθήκοντα και υποχρεώσεις. Στο ΣΕΜΟΔ όμως, φαίνεται ότι εξαντλούμαστε στην προσπάθεια ευθυγράμμισης των θέσεων του συλλόγου με τις κυβερνητικές ντιρεκτίβες.

Αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα για σωματείο εργαζομένων συμβαίνουν εδώ και καιρό και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν όσο επιτρέπουμε να λειτουργεί ο σύλλογός μας ως «μιας γυναικός αρχή». Με πρόσχημα την πανδημία και τη συνεπαγόμενη απουσία Γενικών Συνελεύσεων και  ζωντανού διαλόγου για τα θέματα που μας απασχολούν, σημαντικότατα εργασιακά ζητήματά μας όπως το περιεχόμενο της υπό διαπραγμάτευσης νέας ΣΣΕ και κυρίως, το περιεχόμενο της επιστολής με την πρόταση του ΣΕΜΟΔ προς την πολιτική ηγεσία για μισθολογική εξομάλυνση,  κόπηκε και ράφτηκε στα μέτρα της προέδρου του σωματείου, με την αρωγή φυσικά των υπόλοιπων μελών της ΜΟΔ συλλογικά στο ΔΣ και την πάγια «διολίσθηση» στις θέσεις αυτές της εκπροσώπου της Εναλλακτικής Πρωτοβουλίας.

Έτσι, η πρόεδρος αποφάσισε (και οι συνήθεις ύποπτοι συμφώνησαν) πως στην επιστολή δεν θα γίνει καμία αναφορά στις υπόλοιπες μισθολογικές διαφορές με αποτέλεσμα να προκύπτει το συμπέρασμα ότι αυτές αφορούν μόνο στα δύο κλαδικά επιδόματα, αυτά των ΠΕ Μηχανικών και ΠΕ Πληροφορικής.

Ως ΑΠΕ ΜΟΔ, εκτιμώντας ότι αυτή η λύση μπορεί να είναι προσωρινή και να ειδωθεί ως ένα πρώτο βήμα στην πορεία κατάκτησης της μισθολογικής ισότητας μέσω νέων κλιμακίων, τη θεωρήσαμε εν μέρει αποδεκτή. Όμως, η πρόταση που πραξικοπηματικά (για άλλη μια φορά) στάλθηκε στο ΓΓ ΕΣΠΑ και κοινοποιήθηκε στο Σύλλογο, εμφανίζει ψευδώς τις μισθολογικές διαφορές μόνο ως αποτέλεσμα των δύο προαναφερόμενων κλαδικών επιδομάτων παρά τις επισημάνσεις της παράταξής μας (και άλλων παρατάξεων) κατά την τελευταία συνεδρίαση του ΔΣ του ΣΕΜΟΔ, όσο και κατά τη συζήτηση της ουσίας της επιστολής, πριν την αποστολή της.

Η πλειοψηφία του ΔΣ για ακόμα μια φορά λέει συνειδητά ψέματα τόσο έναντι των μελών του, όσο και έναντι του αποδέκτη της πρότασης, του ΓΓ ΕΣΠΑ δηλαδή, που είναι εργαζόμενος της ΜΟΔ και σίγουρα θα γνωρίζει πχ τις ανακοινώσεις Καμχή και την απόφαση του ΔΣ της ΜΟΔ για τον τρόπο υπολογισμού της προσωπικής διαφοράς το 2013.

Σχετικά με τις συνολικές μισθολογικές διαφορές, η ΑΠΕ ΜΟΔ δεν κρύφτηκε ποτέ από τους συναδέλφους. Για του λόγου το αληθές υπενθυμίζουμε εδώ αποσπάσματα της ανακοίνωσης της ΑΠΕ στις 6/3/2018, λίγο μετά την ενημέρωση του ΔΣ για τα μισθολογικά στοιχεία από την τότε διοίκηση της ΜΟΔ:

«Στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για την Επ.ΣΣΕ στη ΜΟΔ ο Σύλλογος είχε ζητήσει από τη Διοίκηση τα μισθολογικά στοιχεία του προσωπικού για την τεκμηρίωση της διεκδίκησης για εξομάλυνση, προς τα πάνω, των μισθολογικών ανισοτήτων και την άρση του πολυκερματισμού στις αμοιβές, που δημιούργησε η μισθολογική ρύθμιση του 2013. Τα μισθολογικά στοιχεία, τα οποία επί χρόνια ζητούσαμε ως παράταξη και που πρώτη φορά δόθηκαν  από τη διοίκηση  με τέτοιο αναλυτικό τρόπο, αποτυπώνουν ξεκάθαρα την πλήρη εξατομίκευσή των μισθών μας, καταστρατηγώντας πλήρως την αρχή της «ίσης αμοιβής για εργασία ίσης αξίας».

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο ίδιο μισθολογικό κλιμάκιο (ΜΚ) αποτυπώνονται μισθολογικές ανισότητες, στις  προσωπικές διαφορές, που κατά μέσο όρο πλησιάζουν ή και υπερβαίνουν τα 500€. Μάλιστα αν η σύγκριση γίνει μεταξύ της ελάχιστης και τις μέγιστης προσωπικής διαφοράς (που αφορά κυρίως θέσεις ευθύνης, πριν το 2011) σε απόλυτο ποσό αυτή μπορεί να υπερβαίνει και τα 1.000 €».

Έκτοτε, όλες οι προσπάθειες των εκπροσώπων της ΑΠΕ ΜΟΔ στο ΔΣ του ΣΕΜΟΔ για τη δημοσιοποίηση των μισθολογικών στοιχείων σε όλα τα μέλη του συλλόγου, έπεσαν στο κενό, όπως έπεσαν στο κενό και οι προσπάθειες να πείσουμε τα μέλη του συλλόγου για το πραγματικό ύψος των μισθολογικών διαφορών. Κανένας και καμία συνάδελφος δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν ήταν επαρκώς ενημερωμένος/η, όταν μάλιστα τα κλιμάκια μισθών που διεκδικεί ο σύλλογος με την απόφαση της ΓΣ το Δεκέμβριο του 2018 καταρτίστηκαν ακριβώς βάσει αυτών των διαφορών.

Για το γεγονός ότι, ακόμα και σήμερα, η πλειοψηφία του ΔΣ μπορεί να ψεύδεται ανερυθρίαστα, ευθύνονται όσοι και όσες την περιβάλουν με την απόλυτη εμπιστοσύνη τους.

Υπενθυμίζουμε ότι η θητεία του ΔΣ έχει λήξει, οι ετήσιες Γενικές Συνελεύσεις 2020 και 2021 δεν έχουν πραγματοποιηθεί, όπως δεν έχει πραγματοποιηθεί η απαιτούμενη εκλογοαπολογιστική συνέλευση. Η κυβέρνηση, με πρόσχημα την πανδημία, ανανεώνει συνεχώς τη θητεία των συνδικαλιστικών οργάνων και θα την φτάσει έως το τέλος του έτους. Με σκοπό, το καλούπωμα των σωματείων στις προβλέψεις του νομοσχεδίου Χατζηδάκη, που θα μπουν σε εφαρμογή το 2022.

Είναι στο χέρι μας να δημιουργήσουμε νέους συσχετισμούς στον ΣΕΜΟΔ, στην κατεύθυνση της υπεράσπισης των συμφερόντων μας ως εργαζομένων.

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 10 ΙΟΥΝΗ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Κατατέθηκε στη Βουλή το αντεργατικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης,  το οποίο με «χειρουργική» ακρίβεια, όπως τόνισε και στην ημερίδα του ΣΕΜΟΔ ο νομικός σύμβουλος του ΕΚΑ, τινάζει στον αέρα όλο το πλαίσιο των εργασιακών σχέσεων όπως το γνωρίζαμε μέχρι τώρα.

Νομική επεξεργασία του αντεργατικού νομοσχεδίου από την ΑΔΕΔΥ

Ενόψει και της επικείμενης εκδήλωσης του ΣΕΜΟΔ για το εργασιακό νομοσχέδιο σας προωθούμε, προς ενημέρωσή σας, επεξεργασία την οποία έκανε η νομική σύμβουλος της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. και η οποία θεωρούμε ότι είναι αποκαλυπτική του αντεργατικού χαρακτήρα του νομοσχεδίου.

Για αρχή, μια και το κείμενο είναι αρκετά μεγάλο, σας επισημαίνουμε τα βασικά συμπεράσματα όπως αποτυπώνονται στην εισαγωγή του κειμένου.

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

H γενικότερη παρατήρηση που αφορά συλλήβδην το νομοσχέδιο και ιδίως τα επιμέρους κεφάλαια του Μέρους IV, αφορά στην πλήρη αποδόμηση του υφιστάμενου νομοθετικού πλαισίου που διέπει το ατομικό και συλλογικό εργατικό δίκαιο τις τελευταίες δεκαετίες. Βασική στόχευση του νομοσχεδίου είναι η αποδυνάμωση της συλλογικής αυτονομίας και του ρόλου των συνδικαλιστικών οργανώσεων στο πεδίο των σχέσεων εργασίας -ιδιωτικού και δημοσίου τομέα- και η διαφαινόμενη ενίσχυση της ατομικής διαπραγμάτευσης μεταξύ εργαζόμενου και εργοδότη που εξ ορισμού και φύσει είναι ανισομερής. Για τον λόγο αυτό ήδη προεξαγγέλθηκε ότι η υπόψη ρυθμιστική παρέμβαση αποτελεί πολιτικό-οικονομικό κοινωνική επιλογή ενός μοντέλου (ανα)διάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων και ανάπτυξης της οικονομίας, τελείως διαφορετικό από ό,τι ίσχυε τις τελευταίες δεκαετίες.

Οι γενικές παρατηρήσεις αφορούν στα εξής:

α) ο κοινός νομοθέτης επιδιώκει την διασφάλιση της μέγιστης δυνατής ευελιξίας του εργοδότη στο πλαίσιο άσκησης και ανάπτυξης της οικονομικής δραστηριότητας, η οποία διασφαλίζεται με την αποδυνάμωση του συνδικαλισμού στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων και με την φερόμενη ενίσχυση της ατομικής σύμβασης εργασίας σε μία ανταγωνιστική αγορά που η ζήτηση είναι πολύ μικρότερη από την προσφορά (ιδίως μετά από μία πρωτοφανή κατάσταση πανδημίας που οδήγησε σε διαδοχικά ή παρατεταμένα lock-down, σε πλήρη ανατροπή της καθημερινότητας των εργαζομένων, με όλες τις εντεύθεν συνέπειες στον ψυχισμό τους, ιδίως εξ απόψεως εργασιακής ανασφάλειας). Τούτο μας υπενθυμίζει άλλες εποχές των αρχών του 19ου αιώνα, κατά τις οποίες ιδιαίτερα στον χώρο της εξαρτημένης εργασίας η ατομική συμβατική ελευθερία απέτυχε ολοκληρωτικά. Απέναντι στον ισχυρό εργοδότη βρισκόταν τότε ο οικονομικά ασθενής εργαζόμενος, του οποίου η διαπραγματευτική δύναμη ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτη. Έτσι ο μισθός και οι λοιποί όροι εργασίας της «ελεύθερης αγοράς εργασίας» δεν ήταν προϊόν ελεύθερης διαπραγμάτευσης και συμφωνίας, αλλά ήταν μονομερής επιβολή των όρων εργασίας από τον εργοδότη, δηλαδή απάνθρωποι όροι εργασίας που περιείχαν συχνά χρόνο εργασίας πάνω από 16 ώρες την ημέρα, σκληρή και κοπιαστική εργασία κ.ο.κ. Η οργάνωση των εργαζομένων σε συνδικαλιστικές οργανώσεις απέβλεψε και αποβλέπει στην αποκατάσταση ακριβώς της διαπραγματευτικής ισορροπίας μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών, την οποία επιχειρεί να διαταράξει το νομοσχέδιο.

β) ο κοινός νομοθέτης επιδιώκει την πλήρη αποδυνάμωση των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την αποδόμηση του συστήματος των κανόνων που εγγυήθηκε για τρεις και άνω δεκαετίες ο ν.1264/1982 στο πλαίσιο μίας επίπλαστης χειραφέτησης του εργαζόμενου, με αποτέλεσμα την πλήρη αλλοίωση του κοινωνικού κράτους δικαίου, χαρακτηριστικό γνώρισμα του οποίου είναι η παραδοχή της αδυναμίας του εργαζόμενου- ως φύσει ασθενέστερου- να διαπραγματευτεί με την πανίσχυρη εργοδοσία και η συλλογικότητα ως μέτρο πίεσης και αντίστασης στον εργοδότη,

γ) ο νομοθέτης στο πλαίσιο αυτό επιδιώκει την πλήρη αποδυνάμωση ενός θεσμού που ουδέποτε η κοινωνία αποδοκίμασε για την αναποτελεσματικότητά του, αλλά τουναντίον εμπιστεύτηκε και αποδεδειγμένα υπήρξε και αποτελεί έναν από τους ταχύτερους, δραστικότερους και πιο αποτελεσματικούς, ελεγκτικούς μηχανισμούς της ελληνικής κοινωνίας. Πρόκειται για το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας.

Η αποτίμηση της σχολιαζόμενης ρυθμιστικής παρέμβασης μπορεί να συνοψισθεί αφ’ενός μεν σε μία υποχρεωτική και χωρίς καινοτόμα στοιχεία εισαγωγή των διεθνών δεσμεύσεων της χώρας στο εσωτερικό δίκαιο και αφ’ετέρου και πιο σημαντικά, σε μία πλήρη αποδόμηση των υφιστάμενων πάγιων εθνικών προβλέψεων του ατομικού και συλλογικού εργατικού δικαίου, η οποία είναι εκτεταμένη, αναιτιολόγητη και συνταγματικώς προβληματική.

Ειδικότερα:

1. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΑΤΟΜΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ.

Ως προς την απομείωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων:

• αύξηση υπερωριακής απασχόλησης εργαζομένων

• πρόβλεψη διευθέτησης του χρόνου εργασίας με ατομική συμφωνία εργαζομένου-εργοδότη κατά παράκαμψη των συνδικαλιστικών οργανώσεων

• πρόβλεψη για λειτουργία περισσοτέρων επιχειρήσεων και προσωπικού κατά την διάρκεια των αργιών

• τυποποίηση των λόγων καταγγελίας συμβάσεως εργασίας με αποτέλεσμα την δημιουργία απολύσεων δύο ταχυτήτων προς βλάβη των εργαζομένων

• είναι δυνατόν με πρωτοβουλία του εργοδότη και μόνον, στις λοιπές περιπτώσεις καταγγελίας (πλην όσων ορίζει το άρθρο 65 του νομοσχεδίου) να υποβάλλεται αίτημα για πληρωμή αστικής ποινής στον εργαζόμενο και να χάνονται με τον τρόπο αυτό τα δικαιώματα μισθών υπερημερίας και επαναπρόσληψης του μισθωτού

• ομοίως ο μισθωτός πρέπει να επιλέξει εάν ασκήσει αγωγή τι θα ζητήσει: επαναπρόσληψη και μισθούς υπερημερίας ή αστική ποινή. Εάν ζητήσει αμφότερα η αγωγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη

2. ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ.

Ως προς την απομείωση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και την ανεπίτρεπτη νομοθετική παρέμβαση στην συνδικαλιστική αυτονομία:

• Πρόβλεψη εγγραφής και υποβολής στοιχείων στο ΓΕΜΗΣΟΕ αντί του βιβλίου σωματείων: η εγγραφή της στο ΓΕΜΗΣΟΕ καθίσταται όρος απόκτησης της νομικής της προσωπικότητας, τη στιγμή που δεν έχει τις εγγυήσεις λειτουργικής ανεξαρτησίας ενός δικαστηρίου

• η ανάρτηση των απαιτούμενων στοιχείων στο ΓΕΜΗΣΟΕ εντός των 5 ημερών από την συνδρομή τους καθίσταται όρος της νόμιμης δράσης των συνδικαλιστικών οργανώσεων-βλ.ικανότητα προς σύναψη ΣΣΕ και αγωγή άρθρου 96 του νομοσχεδίου

• Υποχρεωτική θέση στα καταστατικά των συνδικαλιστικών οργανώσεων προβλέψεως για εξ αποστάσεως συμμετοχή στην Γενική Συνέλευση των μελών της συνδικαλιστικής οργάνωσης, εξ αποστάσεως ψήφιση για λήψη απόφασης περί κήρυξης απεργίας και υποχρεωτική παροχή δυνατότητας ηλεκτρονικής ψηφοφορίας στις εκλογές των συνδικαλιστικών οργανώσεων: ανεπίτρεπτη ρυθμιστική επέμβαση του νομοθέτη στην αυτονομία των συνδικαλιστικών οργανώσεων και τον τρόπο εκπονήσεως των καταστατικών τους.

• απομείωση της προστασίας των μελών διοίκησης της συνδικαλιστικής οργάνωσης, αφού μειώνεται ο αριθμός των προστατευόμενων μελών διοίκησης της συνδικαλιστικής οργάνωσης

• καταργείται η προστασία των ιδρυτικών μελών υπό σύσταση συνδικαλιστικής οργάνωσης σε επιχειρήσεις με πάνω από 150 εργαζόμενους και σε επιχειρήσεις με εργαζόμενους από 40-80

• διευκολύνεται πλήρως η μετάθεση των συνδικαλιστικών στελεχών, αφού καταργείται η συγκατάθεση της συνδικαλιστικής οργάνωσης ως προϋπόθεσης της μετάθεσης και καταργούνται πλέον οι Επιτροπές Προστασίας Συνδικαλιστικών Στελεχών.

• περιστέλλεται πλήρως η προστασία συνδικαλιστικών στελεχών από παράνομες και άκυρες απολύσεις, λόγω της κατάργησης των Επιτροπών Προστασίας Συνδικαλιστικών Στελεχών και λόγω της κατάργησης των περιοριστικών λόγων απόλυσης συνδικαλιστικών στελεχών της παρ.10 του άρθρου 14 ν.1264/1982.

3. ΑΠΕΡΓΙΑ. Εισαγωγή περιορισμών στο δικαίωμα της απεργίας που οδηγούν σε πλήρη αλλοίωση του στοιχείου του αιφνιδιασμού και κατά τούτο σε αναποτελεσματική άσκηση του οικείου συνταγματικού δικαιώματος:

• θέσπιση τύπου στην 24ωρη προειδοποίηση για κήρυξη απεργίας (έγγραφο και επίδοση με δικαστικό επιμελητή, με αναφορά ώρας έναρξης και λήξης της απεργίας, της μορφής αυτής, των αιτημάτων της και των λόγων που τη θεμελιώνουν)

• τίθεται ως λόγος δικαστικής διακοπής της απεργίας η τυχόν παρεμπόδιση των εργαζομένων που δεν απεργούν στον χώρο εργασίας

• υποχρεωτική η κατάθεση αιτήσεως για διεξαγωγή δημοσίου διαλόγου πριν την έναρξη της απεργίας στο Δημόσιο, τους ΟΤΑ και τα ΝΠΔΔ, ενώ ταυτόχρονα στην παρ. 4 προβλέπεται ότι, όσο διαρκεί ο δημόσιος διάλογος, αναστέλλεται η άσκηση του δικαιώματος της απεργίας

• νομοθετικός καθορισμός -απευθείας δηλαδή από τον κοινό νομοθέτη- των αναγκών των επιχειρήσεων του άρθρου 19 παρ.2 ν.1264/1982 στο 1/3 για διάθεση προσωπικού ασφαλείας προς κάλυψη στοιχειωδών αναγκών

4. ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ.

• αύξηση προϋποθέσεων για έλεγχο αντιπροσωπευτικότητας, ικανότητας συνδικαλιστικών οργανώσεων προς σύναψη ΣΣΕ

• κατάργηση προσφυγής σε Επιτροπές Συνδικαλιστικών Στελεχών και πρόβλεψη αγωγής σε δικαστήριο δύο βαθμών δικαιοδοσίας με αναστολή διαπραγματεύσεων όσο αμφισβητείται ικανότητα, αντιπροσωπευτικότητα, μορφή συνδικ.οργάνωσης κ.ο.κ

• Καταργείται η δυνατότητα να ρυθμίζονται με ΕΓΣΣΕ και μισθολογικοί όροι . Στο ισχύον δίκαιο υπάρχει η δυνατότητα θέσπισης και μισθολογικών όρων, που ισχύουν μόνο για τους εργαζόμενους που απασχολούνται από εργοδότες των συμβαλλομένων εργοδοτικών οργανώσεων και δεν επιτρέπεται να υπολείπονται του νόμιμου νομοθετημένου κατώτατου μισθού και ημερομισθίου.

5. ΣΥΣΤΑΣΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΠΗ ΤΟΥ Σ.ΕΠ.Ε ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ-ΖΗΤΗΜΑ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΣ ΔΣΕ 81 ΚΑΙ 150:

• Κατάργηση της αρχή της υπαγωγής σε μία κεντρική αρχή που προΐσταται ελέγχει και εποπτεύει την Επιθεώρηση Εργασίας, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 4 παρ.1 της ΔΣΕ 81 που κυρώθηκε με νόμο το 1955 (Ν.3249/55).

• Ο τρόπος επιλογής του Διοικητή και του Συμβουλίου Διοίκησης μέσω προκήρυξης ανοικτής διαδικασίας και αξιολόγησης των υποψηφίων από Ανεξάρτητη Επιτροπή Κρίσης, δεν διασφαλίζουν πρώτον την ανεξαρτησία των ίδιων των Επιθεωρητών βάσει του άρθρου 6 της 81 ΔΣΕ, δεύτερον τον τρόπο ασκήσεως και οριοθετήσεως του «διευθυντικού δικαιώματος» του Διοικητή στους επιθεωρητές και ούτως την σταθερότητα της εργασίας τους, απαλλαγμένης από φόβο αναιτιολόγητων υπηρεσιακών μεταβολών ή αυθαίρετων διώξεων.

• Κατάργηση των εγγυήσεων του Υπαλληλικού Κώδικα για τους επιθεωρητές, αφού η σύσταση Πειθαρχικών και Υπηρεσιακών Συμβουλίων ανήκει στην ανέλεγκτη εξουσία του Διοικητή, όπως και η μη πρόβλεψη των δικαστηρίων που θα έχουν δικαιοδοσία για να κρίνουν τις σχετικές αμφισβητήσεις, ήτοι διαφορές από υπηρεσιακές μεταβολές Επιθεωρητών ή/και πειθαρχικές ποινές τούτων.

• Ο Διοικητής συγκεντρώνει άπασες τις εξουσίες (από το υπηρεσιακό status quo, μέχρι το μισθολογικό, μέχρι το πειθαρχικό μέχρι το οργανωτικό των ίδιων των θέσεων προσωπικού) χωρίς να τίθεται από το νομοσχέδιο η παραμικρή εγγύηση για τους επιθεωρητές ή κάποιο κριτήριο-φραγμός ελέγχου στον τρόπο άσκησης των υπερεξουσιών του.

• Κατάργηση κοινωνικού ελέγχου Επιθεώρησης Εργασίας. Στο πλαίσιο της αποδυνάμωσης του ρόλου των συνδικαλιστικών οργανώσεων που συμμετείχαν στην άσκηση κοινωνικού ελέγχου στο Σ.ΕΠ.Ε παρατηρείται η κατάργηση του κεντρικού και περιφερειακών συμβουλίων κοινωνικού ελέγχου των Επιθεωρήσεων Εργασίας που προέβλεπε ήδη ο ν.2639/1998