Η εξαίρεση του επιδόματος «εξομάλυνσης» (όπως με θράσος το αποκαλούν όσοι/όσες υπονόμευσαν με τη στάση τους την πάγια διεκδίκηση του ΣΕΜΟΔ για αντιμετώπιση των χρόνιων ανισοτήτων στους μισθούς μας) από τις συντάξιμες ή «τακτικά» καταβαλλόμενες αποδοχές είναι άλλο ένα επεισόδιο στον κατατεμαχισμό του μισθού μας, που ακολούθησε τις μνημονιακές περικοπές και τις διαχρονικές κυβερνητικές πολιτικές για το χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων και των συντάξεων.
Με αφορμή μια αυθαίρετη εγκύκλιο του ΕΦΚΑ η προσωπική διαφορά και τώρα το επίδομα «εξομάλυνσης» θεωρούνται έκτακτες παροχές, τις οποίες παρέχει η διοίκηση της ΜΟΔ, ο προϋπολογισμός της οποίας έχει «ελαφρύνει» από τις εργοδοτικές εισφορές κάμποσα εκατομμύρια ευρώ.
Στη μεθόδευση αυτή, εκτός από τις διοικήσεις της ΜΟΔ, βασική ευθύνη φέρει και παράταξη ΜΟΔ_συλλογικά αλλά και όσες παρατάξεις τη στήριξαν στο παρελθόν, βάζοντας πλάτη ώστε να χαρακτηριστεί ως μη σταθερή παράμετρος του μισθού μας η υπερβάλλουσα μείωση – προσωπική διαφορά, με αποτελέσματα την τεράστια μείωση των μελλοντικών μας συντάξεων και μεγάλο κέρδος για τον εργοδότη μας.
Αντίστοιχη μεθόδευση έγινε με τις υπερωρίες, τα μπόνους και εσχάτως, με το υποτιθέμενο επίδομα «εξομάλυνσης», για τη μη υπαγωγή του οποίου σε ασφαλιστικές κρατήσεις «επιβλήθηκε» σχετική απάντηση στον ΕΦΚΑ, τη στιγμή που σύμφωνα με την ασφαλιστική νομοθεσία μόνο τα επιδόματα γάμου, απόκτησης τέκνων και θανάτου δεν υπόκεινται σε ασφαλιστικές κρατήσεις.
Ακόμη και η νομική σύμβουλος του ΣΕΜΟΔ, με σχετικό υπόμνημά της, αναφέρει ότι: «Το εν λόγω επίδομα προσδιορίζεται ως μηνιαία παροχή, σταθερά και τακτικά καταβαλλόμενη για όσο χρόνο κάποιος πληροί τις προϋποθέσεις χορήγησής του». Κατά τη συνάντησή δε με το ΔΣ του ΣΕΜΟΔ ήταν ξεκάθαρη ότι το επίδομα «εξομάλυνσης» θα πρέπει να υπόκειται σε ασφαλιστικές κρατήσεις. Τόνισε μάλιστα ότι η τακτική της εξαίρεσης σημαντικού τμήματος του μισθού μας από τα συντάξιμα υποθηκεύει τα ασφαλιστικά δικαιώματα κυρίως των εργαζομένων που απέχουν αρκετά χρόνια από τη σύνταξη.
Με τέτοιου τύπου μεθοδεύσεις, εκτός από τη μεγάλη μείωση των συντάξεών μας, τις οποίες θα λάβουμε σε ηλικία που δεν θα επιτρέπει πολλά περιθώρια αντίδρασης, υπονομεύεται το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα, εις βάρος των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των νεότερων γενιών, που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές σπρώχνουν στη μέγγενη της ιδιωτικής κοινωνικής ασφάλισης.
Καταγγέλλουμε την πολιτική ηγεσία και τη διοίκηση της ΜΟΔ για την υπονόμευση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών μας δικαιωμάτων, τα οποία δεν απεμπολούμε με το δόλωμα κάποιου πρόσκαιρου μικρού οικονομικού οφέλους.
Απαιτούμε από τον ΣΕΜΟΔ να πράξει ό,τι είναι συνδικαλιστικά αναγκαίο για την ανατροπή αυτής της προοπτικής.
