Τρίτη 28 Μαΐου 2019

Άμεση έγκριση της Επ. ΣΣΕ

Να μην εμπλακεί η Συλλογική Σύμβαση στις πολιτικές και συνδικαλιστικές σκοπιμότητες

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Οι πολιτικές εξελίξεις, με την προκήρυξη εθνικών εκλογών, δημιουργεί νέα δεδομένα σε ότι αφορά την έγκριση της Επ. ΣΣΕ, με κίνδυνο τη μη ενεργοποίησή της, μέχρι την εκλογή νέας κυβέρνησης ή με κίνδυνο ανατροπής των συμφωνηθέντων.

Καλούμε το ΔΣ του ΣΕΜΟΔ, με βάση την εξουσιοδότηση της εκλογοαπολογιστικής Γενικής Συνέλευσης, να παρέμβει άμεσα τόσο προς τη διοίκηση της ΜΟΔ για την ενεργοποίηση των θεσμικών της ΣΣΕ όσο και προς το ΥΠΟΙΑΝ ή/και το ΥΠΟΙΚ για την άμεση έγκριση των μη μισθολογικών παροχών.

Καταγγέλλουμε την κωλυσιεργία της Διοίκησης της ΜΟΔ που ακόμη δεν έχει εγκρίνει, με απόφασή της, τις θεσμικές παροχές και καλούμε στην άμεση ενεργοποίησή τους.

Καταγγέλλουμε την κυβερνητική πολιτική της «επιτροπείας» στις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, με την εποπτεία του ΥΠΟΙΚ και ζητούμε την άμεση έγκριση της Επ. ΣΣΕ στη ΜΟΔ από το ΓΛΚ, χωρίς καμία περικοπή.

Απαιτούμε να μην ενταχθεί η έγκριση της Επ. ΣΣΕ στη ΜΟΔ, στη διελκυστίνδα των κομματικών αντιπαραθέσεων, ένθεν κακείθεν, ενόψει των εθνικών εκλογών αλλά και των μικροπαραταξιακών σκοπιμοτήτων στις εκλογές του ΣΕΜΟΔ.

Επαναφέρουμε το αίτημα για άμεση μισθολογική δικαιοσύνη στη ΜΟΔ προς κάθε μελλοντικό επίδοξο διαχειριστή της κυβερνητικής εξουσίας και καλούμε τις υπόλοιπες συνδικαλιστικές δυνάμεις στο ΣΕΜΟΔ να το υποστηρίξουν πέρα από πολιτικές και συνδικαλιστικές σκοπιμότητες. 

Παρασκευή 24 Μαΐου 2019

Όχι στα επικίνδυνα παιχνίδια με τα μισθολογικά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα.

 


Όχι στα επικίνδυνα παιχνίδια με τα μισθολογικά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα

Άμεση έγκριση της Επ. ΣΣΕ – Μισθολογική ισότητα στη ΜΟΔ


Συναδέλφισσες, συνάδελφοι


Επανέρχεται στο και πέντε της θητείας του ΔΣ του ΣΕΜΟΔ, το ζήτημα των ασφαλιστικών κρατήσεων επί της προσωπικής διαφοράς του νόμου 4354/15, με αφορμή τη νέα εγκύκλιο του ΕΦΚΑ.

Υπενθυμίζουμε ότι το θέμα αυτό είχε ξανατεθεί στο ΔΣ του ΣΕΜΟΔ, στις αρχές του χρόνου -σχετική ανακοίνωση της ΑΠΕ ΜΟΔ της 24/1/2019 - χωρίς να ληφθεί συγκεκριμένη απόφαση, από μέλη παρατάξεων του προεδρείου του ΣΕΜΟΔ. Τότε, ως παράταξη, είχαμε κρίνει ότι ήταν μια επικίνδυνη ενέργεια αφού έθετε εν αμφιβόλω το χαρακτηρισμό της υπερβάλλουσας μείωσης των νόμων 4205/13 και 4354/15 ως τακτικής αποδοχής, θεωρώντας τη ως «μη σταθερή παράμετρο» του μισθολογίου.

Θεωρούσαμε ότι η ανακίνηση αυτού του ζητήματος υπονόμευε τη διεκδίκηση του πραγματικού άμεσου αιτήματος της εξομάλυνσης/εξίσωσης των μισθών μας, που ήταν σε εξέλιξη. Εκτιμούσαμε ότι, μπροστά στην απροθυμία του προεδρείου του ΣΕΜΟΔ να διεκδικήσει το αίτημα της εξομάλυνσης/εξίσωσης των μισθών μας ή ακόμη και με σκοπό να το υπονομεύσει, βρήκαν ένα «αντίβαρο» μισθολογικής διεκδίκησης, μια υπεκφυγή, το οποίο όμως υπονόμευε τα μισθολογικά και ασφαλιστικά μας δικαιώματα.


Τέσσερις (4) μήνες μετά από αυτή την πρώτη προσπάθεια, αφού πλέον η μισθολογική εξομάλυνση/εξίσωση έχει παραπεμφθεί, από την κυβέρνηση και τη διοίκηση της ΜΟΔ, στις καλένδες, ενώ έχει αποκαλυφθεί ο υπονομευτικός ρόλος παρατάξεων του ΔΣ σε αυτό το θέμα, επανέρχεται το ζήτημα των ασφαλιστικών εισφορών με μια «αψυχολόγητη» (;) κίνηση, με αφορμή μια εγκύκλιο του ΕΦΚΑ η οποία, όπως και οι προηγούμενες, αφορά σαφώς τους εργαζομένους του Δημοσίου Τομέα.


Αλλά ακόμη και αν ίσχυε αυτή η εγκύκλιος, για τους εργαζόμενους στη ΜΟΔ, το σωματείο θα έπρεπε να την καταγγείλει, ως αντίθετη στα ασφαλιστικά και μισθολογικά μας δικαιώματα και όχι να προστρέξει να την υιοθετήσει.


Μάλιστα είναι τέτοια η ζέση, για την ανακίνηση του θέματος, που η πρώην πρόεδρος του ΔΣ του ΣΕΜΟΔ συν. Αργυρώ Ζέρβα, υπερβαίνοντας τα εσκαμμένα, επικοινώνησε άμεσα με τον προϊστάμενο ΤΟΔΥ κ. Βουτσινά ανασκαλεύοντας το θέμα, χωρίς να έχει πλέον καμία τέτοια αρμοδιότητα. Υπενθυμίζουμε ότι η θητεία των μελών του ΔΣ έχει λήξει, μετά την εκλογοαπολογιστική συνέλευση και η μόνη εξουσιοδότηση που υπάρχει από αυτήν, είναι για την παρακολούθηση της πορείας έγκρισης και εφαρμογής της Επ. ΣΣΕ.

Και αυτό δεν είναι θέμα της ΣΣΕ!

Ως ΑΠΕ ΜΟΔ θεωρούμε ότι η προσωπική διαφορά είναι μισθός που πληρώνει την εργασία μας και γι’ αυτό διεκδικούμε να ενσωματωθεί σε αυτόν, να γίνουν νέα κλιμάκια, να δοθούν αυξήσεις και ωριμάνσεις στο σύνολο των αποδοχών μας, όπως είχε αποτυπωθεί στο εξώδικό μας για την Επ. ΣΣΕ και είχε ψηφιστεί στις Γενικές Συνελεύσεις.

Αυτός πρέπει να είναι ο στρατηγικός χαρακτήρας των διεκδικήσεων του ΣΕΜΟΔ, ανεξάρτητα από επιμέρους τακτικές κινήσεις, όπως η διεκδίκηση άμεσης μισθολογικής εξομάλυνσης/εξίσωσης των μισθών μας. Αυτές οι διεκδικήσεις θα πρέπει να τεθούν ξανά με την πρώτη ευκαιρία  από το νέο ΔΣ του ΣΕΜΟΔ θα προκύψει από τις επικείμενες εκλογές του Συλλόγου.

Πιστεύουμε ότι η προσωπική διαφορά πρέπει να προσμετράται στις συντάξιμες αποδοχές καθώς έχει προκύψει ως αποτέλεσμα του μνημονιακού πετσοκόμματος των συλλογικών μας συμβάσεων, τις οποίες έχουμε υπερασπιστεί με αγώνες.

Δεν αποτελεί κάποιο είδους «φιλοδώρημα» που θα το χαρακτηρίσουμε εθελοντικά ως «μη σταθερή παράμετρο» του μισθολογίου.


Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Έχει περάσει περισσότερο από ένας μήνας από τότε που υπογράφτηκε η Επ. ΣΣΕ μεταξύ του Σωματείου και της Διοίκησης της ΜΟΔ, χωρίς ακόμη να υπάρχει η τελική έγκρισή της από το Υπουργείο Οικονομικών και με τον κίνδυνο μεγαλύτερης καθυστέρησης να υπονομεύει σειρά παροχών για την καλοκαιρινή περίοδο.

Όμως ακόμη και η διοίκηση της ΜΟΔ δεν έχει ενεργοποιήσει τις θεσμικές πρόνοιες τις Επ. ΣΣΕ χωρίς να υπάρχει σαφής εικόνα για το πότε τις προγραμματίζει.

Στην κινητοποίηση που έγινε στο ΥΠΟΙΑΝ για αυτό το σκοπό, η οποία όμως δεν συνοδεύτηκε από μαζική συμμετοχή συναδέλφων, αφού δεν προπαγανδίστηκε και δεν   οργανώθηκε, δεν υπήρξε καμία δέσμευση για το πότε θα ολοκληρωθεί η διαδικασία.

Η μετά-μνημονιακή επιτροπεία στο θέμα των Συλλογικών Διαπραγματεύσεων είναι πάντα παρούσα και λειτουργεί σαν δαμόκλειος σπάθη στα δικαιώματά μας.

Καλούμε τη Διοίκηση της ΜΟΔ να ενεργοποιήσει άμεσα τις θεσμικές πρόνοιες της ΣΣΕ και να κάνει τις αναγκαίες ενέργειες για την ταχεία έγκριση της Επ. ΣΣΕ από το ΓΛΚ, χωρίς καμία παρέμβαση στο κείμενο της Σύμβασης.

Καταγγέλλουμε το ΥΠΟΙΑΝ για την καθυστέρηση στην προώθηση της Επ. ΣΣΕ στο ΓΛΚ και απαιτούμε επίσπευση των ενεργειών του.

Απαιτούμε την άμεση μισθολογική εξομάλυνση/εξίσωση των μισθών μας, ώστε να αποκατασταθεί η μισθολογική δικαιοσύνη στη ΜΟΔ.

Το αίτημα αυτό έχει αναγνωρίσει ως δίκαιο και η πολιτική ηγεσία και έχει δεσμευθεί ότι θα το ξαναδεί μετά το Πάσχα.

Καλούμε το απελθόν ΔΣ του ΣΕΜΟΔ, το οποίο έχει αυτή την εξουσιοδότηση, να οργανώσει μαζική κινητοποίηση στο ΥΠΟΙΑΝ και όχι καρικατούρα κινητοποίησης, για τη διεκδίκηση της έγκρισης της Επ. ΣΣΕ και την αποκατάσταση της μισθολογικής δικαιοσύνης στη ΜΟΔ.

Τρίτη 14 Μαΐου 2019

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕ ΜΟΔ ΣΤΗΝ ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ 14ης/5/2019

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

Η ολοκλήρωση της θητείας του ΔΣ του ΣΕΜΟΔ συμπίπτει χρονικά με την υπογραφή της Επιχειρησιακής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας,  που συνοδεύτηκε από την κοροϊδία της κυβέρνησης και της διοίκησης της ΜΟΔ σε ότι αφορά την εξομάλυνση/εξίσωση των μισθολογικών ανισοτήτων στην ΜΟΔ.

Η αρνητική στάση της κυβέρνησης αποτέλεσε πισωγύρισμα στις δίκαιες διεκδικήσεις των εργαζομένων στη ΜΟΔ, τις οποίες αναγνώρισε με δηλώσεις της και η πολιτική ηγεσία και οδήγησε όχι σε πραγματική συλλογική σύμβαση, αλλά στην ουσία, σε μια συμφωνία των δύο μερών για μη μισθολογικές και θεσμικές παροχές, αφού δεν συνδέονται αυτές με αποκατάσταση, έστω και μερική, των μισθών μας.

Η διεκδίκηση της εξομάλυνσης, ως υποσύνολο των μισθολογικών μας διεκδικήσεων για την επαναφορά μισθολογικών κλιμακίων, ωριμάνσεων, αυξήσεων, δώρων στο πλαίσιο μιας πλήρους ΣΣΕ, προσέκρουσε στην αντεργατική κυβερνητική πολιτική που, παρά την προπαγάνδα για επαναφορά των ΣΣΕ, απαγορεύει τη διαπραγμάτευση μισθών.

Η κυβέρνηση προωθεί το αφήγημα της «εξόδου από τα μνημόνια» για να καλύψει την διαιώνιση του καθεστώτος της ενισχυμένης «μετα-μνημονιακής» επιτροπείας που έχει επιβληθεί στη χώρα, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για έναν αιώνα, τα «αιματοβαμμένα» πλεονάσματα για τουλάχιστον μέχρι το 2060.

Διατηρεί ακέραιο το αντεργατικό μνημονιακό καθεστώς με τους εκατοντάδες νόμους και τις χιλιάδες διατάξεις και εφαρμόζει πιστά το δικό της 3ο μνημόνιο που ψήφισε με το σύνολο της μνημονιακής αντιπολίτευσης (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, Ποτάμι, Εν. Κεντρώων).

Ενόψει των ευρωεκλογών, εμφανίζεται ως το «αντίπαλο δέος» στην ακροδεξιά και το φασισμό, όταν για 4 χρόνια συγκυβερνούσε με τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ, τμήμα των οποίων έχει συμπεριλάβει στους κόλπους της, όταν στελέχη της κυβέρνησης φωτογραφίζονταν με χρυσαυγίτες βουλευτές.

Η κυβέρνηση πλασάρει το αφήγημα της «πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής» ενώ την ίδια ώρα έχει μετατρέψει ολόκληρη τη χώρα σε αμερικανονατοϊκή βάση, έχει εκχωρήσει τη φύλαξη των συνόρων στη Frontex και τους νατοϊκούς εγκληματίες με πρόσχημα τις μεταναστευτικές ροές, εμπλέκοντας τη χώρα στους ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων, εγκυμονώντας κινδύνους για το λαό μας.

Έχει μετατρέψει τη χώρα σε απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης εγκλωβισμένων μεταναστών, εφαρμόζοντας την επαίσχυντη συμφωνία ΝΑΤΟ-ΕΕ-Τουρκίας και συνεργάζεται στα πλαίσια, των τριμερών συμφωνιών με το σφαγέα του παλαιστινιακού λαού Νετανιάχου και το φασίστα Σίσι της Αιγύπτου.

Η πολιτική αυτή της κυβέρνησης καθαγιάζει την πολιτική των προηγούμενων κυβερνήσεων που ψήφισαν 2 μνημόνια και μαζί με το ΣΥΡΙΖΑ το 3ο και στρώνει το έδαφος για την επαναφορά στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και των κολαούζων της. Μια Νέα Δημοκρατία που δίνει διαπιστευτήρια στην Ε.Ε. και τις ΗΠΑ για την πιο πιστή εφαρμογή των αντεργατικών πολιτικών καθώς θεωρεί «βαρίδι» για την ανάπτυξη του κεφαλαίου, κάθε κατάκτηση των εργαζομένων, όπως τα δώρα και το οχτάωρο, εκφράζοντας ταυτόχρονα ξεκάθαρη ακροδεξιά ρητορεία.

Μπροστά σε αυτή την πολιτική, η διαλυτική στάση των ηγετικών παρατάξεων σε ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ αλλά και στις μεγάλες ομοσπονδίες, έχει οδηγήσει σε παράλυση των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων και σε εκφυλιστικά φαινόμενα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Αποκορύφωμα η διάλυση, δύο φορές του συνεδρίου της ΓΣΕΕ και o διορισμός διοίκησης από το πρωτοδικείο, γεγονός που αποτελεί ένα ακόμη πλήγμα στην ανεξαρτησία του συνδικαλιστικού κινήματος και σηματοδοτεί την ωμή παρέμβαση του κράτους στις διαδικασίες του.

Στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση κινήθηκαν και οι παρατάξεις του προεδρείου του ΣΕΜΟΔ (ΜΟΔ Συλλογικά, Εναλλακτική Πρωτοβουλία που στηρίζουν τη γραφειοκρατία σε ΓΣΕΕ και ΕΚΑ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, Νέα Πορεία) που έκαναν ότι μπορούσαν για να υπονομεύσουν κάθε αγωνιστικό σκίρτημα των εργαζομένων στη ΜΟΔ και να μην αναπτυχθούν συντονισμένοι αγώνες ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

Χαρακτηριστική ήταν η στάση τους κατά την ψήφιση της αντεργατικής διάταξης που χτυπούσε το δικαίωμα στην απεργία, όταν σε πλήρη ταύτιση με την στάση της ΓΣΕΕ διέσπασαν το απεργιακό μέτωπο, οδηγώντας το ΣΕΜΟΔ στο να απεργεί σχεδόν μόνος του.

Η κατρακύλα αυτών των παρατάξεων έφτασε στο σημείο μέλη τους να κηρύσσουν την απεργοσπασία στις πανεργατικές απεργίες που προκηρύσσονται, δηλώνοντας ξεδιάντροπα ότι δεν πρόκειται να απεργήσουν.


Καταψηφίζουμε τον απολογισμό του ΔΣ του ΣΕΜΟΔ και προτείνουμε, έως τη συγκρότηση του νέου ΔΣ σε σώμα, τον ορισμό επιτροπής, αποτελούμενης από ένα μέλος από κάθε παράταξη, με αποκλειστικά καθήκοντα την προώθηση των μισθολογικών μας αιτημάτων έναντι του Υπουργείου και την προώθηση της έγκρισης από το ΓΛΚ των μη μισθολογικών παροχών της ΣΣΕ.


Για την επόμενη περίοδο δράσης (2019-2021) του ΣΕΜΟΔ, ως ΑΠΕ ΜΟΔ προκρίνουμε τους παρακάτω στόχους πάλης


1. Την άμεση και πλήρη έγκριση από την κυβέρνηση του πλαισίου Επ.ΣΣΕ όπως συμφωνήθηκε με τη διοίκηση της ΜΟΔ

2. Την πλήρη εφαρμογή, των διατάξεων της Επ. ΣΣΕ με τους καλύτερους όρους για τους εργαζόμενους

3. Την άμεση διεκδίκηση, με τη συγκρότηση του νέου ΔΣ, νομοθετικής ρύθμισης για τη μισθολογική εξομάλυνση/εξίσωση των εργαζομένων στη ΜΟΔ. Η διεκδίκηση αυτή να αποτελέσει ένα μερικό βήμα για την αποκατάσταση της μισθολογικής δικαιοσύνης στη ΜΟΔ.

4. Τη διεκδίκηση, μαζί με άλλα σωματεία των ΔΕΚΟ και του Δημοσίου, το σπάσιμο του ψευδεπίγραφου «Ενιαίου Μισθολογίου», την επαναφορά κλιμακίων, ωριμάνσεων και αυξήσεων

5. Τη διεκδίκηση με αγωνιστικούς όρους της επαναφοράς του 13ου και 14ου μισθού. Εκμεταλλευόμαστε σε αυτή την κατεύθυνση τυχόν θετικές δικαστικές αποφάσεις για αναδρομικά που μπορεί να προκύψουν

6. Τη μετατροπή όλων των συμβάσεων Ορισμένου Χρόνου σε Αορίστου. Είμαστε η παράταξη που πρώτη έθεσε αυτό το αίτημα και παλέψαμε να υιοθετηθεί από το ΣΕΜΟΔ όταν ακόμη συναντούσαμε τη λυσσαλέα αντίδραση των παρατάξεων του προεδρείου που μιλούσαν για «βύσματα».

7. Τη συνέχιση της αποχής από την «αξιολόγηση» χωρίς αστερίσκους και προϋποθέσεις όπως θέτει το προεδρείο του ΣΕΜΟΔ. Ενάντια σε πειθαρχικούς κανονισμούς και κάθε είδους αυταρχικές μεθοδεύσεις.

8. Την υπεράσπιση του δικαιώματος στην εργασία όλων των εργαζομένων στη ΜΟΔ κατά τη μετάβαση στη νέα προγραμματική περίοδο.

9. Την διεκδίκηση νέας ΣΣΕ με τη λήξη της παρούσας στις 31/12/2021.

10. Τη διασφάλιση της δημοκρατίας και της μαζικής συμμετοχής των εργαζομένων στις αποφάσεις του συλλόγου.

11. Την ανασυγκρότηση των σωματείων σε μια αγωνιστική ταξική κατεύθυνση.

12. Τη συγκρότηση μετώπου ενάντια στο πόλεμο, τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, το φασισμό, το ρατσισμό, το εθνικισμό και την πατριδοκαπηλία.

13. Την αλληλεγγύη προς τους εργαζόμενους, το λαό, τους πρόσφυγες και του μετανάστες. 

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΕ ΜΟΔ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ ΣΣΕ (2017-2019)

Συναδέλφισσες συνάδελφοι

Η διεκδίκηση της Επ. ΣΣΕ έδειξε το πώς στέκονται οι παρατάξεις του προεδρείου ΔΣ του ΣΕΜΟΔ απέναντι στην επανακατάκτηση των εργασιακών μας δικαιωμάτων, ακολουθώντας μια τακτική υπονόμευσης (υπαγορευόμενη από ιδεολογικές αγκυλώσεις), κλαδικού συντεχνιασμού και προσωπικών στρατηγικών:

Δεν είχαν ποτέ ως προτεραιότητα τη σύναψη ΣΣΕ, γεγονός που εκμεταλλεύτηκε η διοίκηση και κάλεσε πρώτη το σύλλογο για διαπραγματεύσεις το καλοκαίρι του 2017.

Κάτω από πίεση, και με χαρακτηριστική χρονική καθυστέρηση (Οκτώβριος 2017), κατέληξαν σε ένα χλιαρό πλαίσιο διαπραγμάτευσης, με μόνη μισθολογική διεκδίκηση την ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς στο μισθό και μη μισθολογικές παροχές που ενσωμάτωναν ελάχιστες από τις προτάσεις παρατάξεων και συναδέλφων.

Ύψωσαν τείχος υπεράσπισης του υφιστάμενου μισθολογικού καθεστώτος, όταν η Γενική Συνέλευση της 13ης/12/2017 καταψήφισε την πρόταση του ΔΣ και αποφάσισε μια ολοκληρωμένη διεκδίκηση με μισθολογικά (κλιμάκια στο ύψος αποδοχών του 2009, ωριμάνσεις, 13ος – 14ος μισθός, αυξήσεις) μη μισθολογικά θέματα και θεσμικές ρυθμίσεις, απαντώντας στο αίτημα της εξάλειψης των μισθολογικών ανισοτήτων.

Λοιδόρησαν την απόφαση της Γενικής Συνέλευσης ως ανεπεξέργαστη, ανεδαφική και μαξιμαλιστική, εκφράζοντας τη δυσκολία τους να υποστηρίξουν τα δίκαια -ιδιαίτερα τα μισθολογικά- αιτήματα των εργαζομένων στη ΜΟΔ, γαντζωμένες στην υπεράσπιση της μισθολογικής ρύθμισης του 2013, για την οποία εμφανίζονταν ως ιδιοκτήτες της (έως ότου η κατακραυγή των μελών του σωματείου για τις μισθολογικές ανισότητες τους αναγκάσει να ισχυρίζονται πλέον ότι δεν είχαν καμία εμπλοκή στη ρύθμιση. «Αυτή μας έδωσαν, αυτήν πήραμε»).

Τόνιζαν με κάθε ευκαιρία στις συναντήσεις με τη διοίκηση της ΜΟΔ το πόσο κακή απόφαση είχαν να διαπραγματευτούν και εύχονταν να είχαν μια «καλύτερη».

Αποφάσιζαν εν κρυπτώ και με ιδεολογικά, στενά προσωπικά ή ρουσφετολογικά κριτήρια, ποια ζητήματα του διεκδικητικού πλαισίου του συλλόγου θα έθεταν στη διαπραγμάτευση και ποια όχι, συνεπικουρούμενες από τη νομική σύμβουλο του συλλόγου ή κρυπτόμενες πίσω από αρνήσεις της διοίκησης, χωρίς να υψώνουν αντίλογο.

Δεν μπήκαν καν στη διαδικασία να υπερασπίσουν το δίκαιο των μισθολογικών μας αιτημάτων έναντι του ΥΠΟΙΑΝ και περίμεναν στωικά τη φημολογούμενη ρύθμιση εξομάλυνσης. Στις συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία και υπηρεσιακούς παράγοντες, η διεκδίκηση και τεκμηρίωση των αιτημάτων μας ήταν ανύπαρκτη. Το ΔΣ του ΣΕΜΟΔ άκουγε αδιαμαρτύρητα το ευχολόγιο και τις προθέσεις του υπουργείου, χωρίς να θίγει καν το αίτημα για εξομάλυνση/εξίσωση των αμοιβών που οδηγεί σε νέα μισθολογικά κλιμάκια, ακόμα και όταν το αφήγημα της κυβέρνησης για τη ρύθμιση παραπέμφθηκε στις καλένδες, συνοδευόμενο και από αμφιβολίες για την έγκριση των συμφωνημένων μη μισθολογικών παροχών από το ΓΛΚ.

Επέλεξαν να διαπραγματεύονται το ύψος του δωροκουπονιού, αντί να διεκδικούν πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και με την κοντόφθαλμη λογική τους, υποτιμούσαν σημαντικά ζητήματα που άπτονται των εργασιακών σχέσεων στη ΜΟΔ.

Δεν μπήκαν αποφασιστικά στην διεκδίκηση της ΣΣΕ με τη διοργάνωση μαζικών κλιμακούμενων κινητοποιήσεων, αλλά ακολούθησαν μια τακτική «χαλαρής» διεκδίκησης, που δεν δημιουργούσε κανένα πρόβλημα στην διοίκηση της ΜΟΔ και την πολιτική ηγεσία.

Καλλιέργησαν κλίμα καχυποψίας και πυροδότησαν συντεχνιακή πόλωση μεταξύ των συναδέλφων, αναφερόμενοι σε ανάγκη «εξομάλυνσης» μεταξύ «μηχανικών – μη μηχανικών», όταν είναι πρόδηλο ότι οι μισθολογικές διαφορές στη ΜΟΔ αφορούν όλους του κλάδους εργαζομένων.

Εξέφραζαν αφενός  μια «φοβική» αντίληψη να μην χαθούν τα «κεκτημένα» της μισθολογικής ρύθμισης του 2013 (αλλά και να μην εκτεθούν – όπως έλεγαν- οι ΔΥ του ΥΠΟΙΑΝ που μας έκαναν τη χάρη το 2013 και μας έδωσαν στοιχεία της μισθοδοσίας τους) και αφετέρου επιχειρούσαν να παγιωθούν οι μισθολογικές ανισότητες ως δίκαιες για συγκεκριμένες κατηγορίες εργαζομένων. Χαρακτηριστικοί ήταν οι χαμηλοί τόνοι που κρατήθηκαν από το ΔΣ σε σχέση με την νομοθετική «χάρη» που έγινε από το υπουργείο για τη διατήρηση της υπερβάλλουσας μείωσης των  «παλιών» προϊσταμένων που θα έχαναν τη θέση τους με τη διαδικασία που είναι σε εξέλιξη.

Στο κλίμα υπονόμευσης των μισθολογικών μας αιτημάτων, ρόλο έπαιξαν και αντιλήψεις που εκφράστηκαν από συνδικαλιστικές δυνάμεις στο σύλλογο, που οι μεν καλούσαν να υπογράψουμε ΣΣΕ από πέρσι το καλοκαίρι, αφήνοντας τα μισθολογικά στην «καλή διάθεση» του υπουργείου και οι δε έθεταν συνεχή ορόσημα από τον Σεπτέμβρη για να υπογράψουμε ΣΣΕ χωρίς να έχουν επιλυθεί βασικά ζητήματα και με την ρύθμιση των μισθολογικών στον αέρα, ζητώντας να σπάσουμε την παράλληλη διαπραγμάτευση με τη διοίκηση της ΜΟΔ και το ΥΠΟΙΑΝ.

Χαρακτηριστική ήταν στάση των εκπροσώπων των παρατάξεων του προεδρείου του ΣΕΜΟΔ στο επεισοδιακό ΔΣ του Δεκεμβρίου 2018, όπου θέλοντας να υποβαθμίσουν το εύρος των μισθολογικών ανισοτήτων χρησιμοποίησαν ούτε λίγο ούτε πολύ «τρομοκρατικά» επιχειρήματα πχ ότι αν αγγίξουμε το μισθολογικό καθεστώς θα βρούμε απέναντί μας πάνω κάτω ολόκληρο το δημόσιο τομέα (ΕΜΔΥΔΑΣ, Σύλλογο εργαζομένων ΥΠΟΙΑΝ κλπ). Δυστυχώς σε αυτή τους την προσπάθεια είχαν την ανοχή και εκπροσώπων των υπόλοιπων παρατάξεων.

Ακόμη πιο αποκαλυπτική ήταν η στάση που κράτησε το ΔΣ μετά την κοροϊδία του ΥΠΟΙΑΝ στο αίτημα για την μισθολογική εξομάλυνση, όταν αντί να καταγγείλει την πολιτική ηγεσία και τη διοίκηση της ΜΟΔ και να προχωρήσει άμεσα σε προκήρυξη απεργίας και Γενική Συνέλευση, αρκέστηκε σε μια τυπική ενημερωτική ανακοίνωση για τη συνάντηση με το ΓΓ ΕΣΠΑ, μεταθέτοντας τη σύγκληση Γενικής Συνέλευσης μετά από 11 ημέρες.

Η πολιτική ηγεσία και η διοίκηση της ΜΟΔ παγίωσαν τις μισθολογικές ανισότητες στη ΜΟΔ και διαιώνισαν το απαράδεκτο μισθολογικό καθεστώς, όπως αυτό αποτυπώνεται στα μισθολογικά στοιχεία που έχουν δοθεί από τη διοίκηση και εν μέρει κοινοποιηθεί στο σύλλογο από συναδέλφους.

Ένα μισθολογικό καθεστώς, που εφάρμοσε η προηγούμενη διοίκηση της ΜΟΔ και θα  εξακολουθεί να εφαρμόζει στο διηνεκές και η σημερινή, αφού το ΥΠΟΙΑΝ μετέφερε τη μισθολογική ρύθμιση στις καλένδες, παρά το γεγονός ότι, σύμφωνα με τα λεγόμενα του προέδρου της ΜΟΔ, δεν πρόεκυπταν νομικά κωλύματα, αλλά η κυβέρνηση φοβόταν συντεχνιακές αντιδράσεις.

Η κυβέρνηση με τη στάση της σε όλη τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης, απέδειξε ότι κορόιδευε τους εργαζόμενους, τηρούσε μια παρελκυστική τακτική απέναντι στο ΣΕΜΟΔ με σκοπό να φέρει τη διαπραγμάτευση στα όρια και να οδηγήσει εκβιαζόμενους τους εργαζόμενους στην υπογραφή Επ ΣΣΕ μόνο για μη μισθολογικά και θεσμικά ζητήματα, αλλά παρόλα αυτά να επιχαίρει ότι επανέφερε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.

Αποδεικνύονται τουλάχιστον υποκριτικές οι «διαβεβαιώσεις» του υφυπουργού κ. Γιαννακίδη και του ΓΓ ΕΣΠΑ στην ΚΥ της ΜΟΔ, τις οποίες επιβεβαίωνε σε επιστολές τους προς τους εργαζόμενους και ο Πρόεδρος της ΜΟΔ, καταγγέλλοντας μάλιστα το σωματείο ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στα λεγόμενά τους.

Από τη μεριά μας, δεν αναγνωρίζουμε «αντιπαλότητες» μεταξύ ΥΠΟΙΑΝ και ΥΠΟΙΚ, όπως ισχυρίζεται ο ΓΓ ΕΣΠΑ για την απόρριψη των δίκαιων αιτημάτων μας, αλλά βλέπουμε μπροστά μας ενιαία κυβερνητική πολιτική, η οποία αντιπαλεύει τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων στη ΜΟΔ και αναλαμβάνει ακέραιη την ευθύνη για αυτή την, αρνητική για τα δικαιώματά μας, εξέλιξη.

Η σφιχτή πρόσδεση της κυβέρνησης στις μνημονιακές δεσμεύσεις, παρά τη φιλολογία περί εξόδου από τα μνημόνια και ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων, δεν αποδεικνύεται μόνο από την απόρριψη του βασικότερου αιτήματός μας, της μισθολογικής δικαιοσύνης μεταξύ των εργαζομένων στη ΜΟΔ και της δημιουργίας νέων κλιμακίων. Μια σειρά από επιμέρους μη μισθολογικά αιτήματα, όπως το ασφαλιστήριο συμβόλαιο ή/και η κάλυψη οδοντιατρικών δαπανών, οι κάρτες για μέσα μαζικής μεταφοράς, οι αυξημένες αποζημιώσεις μετακινήσεων και υπερωριών, τα συνταξιοδοτικά και τα θέματα αποζημίωσης λόγω απόλυσης, απορρίφθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες ως αντίθετα με τους μνημονιακούς νόμους.

Η διοίκηση της ΜΟΔ υποκριτικά διακήρυττε από την έναρξη της θητείας της πως επιθυμεί την κατάρτιση ΣΣΕ. Τον Ιούνιο του 2017 απέρριψε το αίτημα της ΑΠΕ για παροχή κατασκηνωτικού προγράμματος για τα παιδιά, επικαλούμενη διαχειριστικούς λόγους και κάλεσε το ΣΕΜΟΔ σε διαπραγματεύσεις για σύναψη ΣΣΕ. Το ίδιο έκανε και την άνοιξη του 2018, εν μέσω διαπραγματεύσεων, για να εκβιάσει τη σύναψη ΣΣΕ ήδη από τότε.

Η διοίκηση, με ανακοίνωση του προέδρου της ΜΟΔ, στις αρχές του 2018 (προοίμιο ημερολογίου), διακήρυξε ότι θα προχωρήσει σε ΣΣΕ «διασφαλίζοντας την ισότιμη αντιμετώπιση όλων των εργαζομένων», για να «αποκαλύψει» με την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ΣΣΕ, την «αναρμοδιότητά»  της να συζητήσει για μισθούς. Ξεκίνησε την άνοιξη του 2018 να μας μοιράσει 500.000€ ετησίως υπό προϋποθέσεις, για να φτάσει σ τα 1.200.000€ ετησίως (λιγότερα από 1.200€ το χρόνο, ανά εργαζόμενο) το καλοκαίρι, με το δωροκουπόνι να λειτουργεί ως έμμεση μισθολογική ενίσχυση με αντίστροφη, ως προς τους μισθούς, κλιμάκωση.

Παρά τις παρεμβατικές ανακοινώσεις της προς τους εργαζόμενους για τη δήθεν κωλυσιεργία του ΣΕΜΟΔ, αποδείχτηκε πως ήταν ανέτοιμη, ακόμα και το φετινό Μάρτιο, να υπογράψει ΣΣΕ, όχι μόνο ως προς τον προϋπολογισμό των παροχών, αλλά και για τα περισσότερα από τα θεσμικά μας αιτήματα. Τότε μόνο, προέκυψε από τη Διοίκηση και η ανάγκη ενημέρωσης του ΔΣ της ΜΟΔ ΑΕ για το περιεχόμενο της συλλογικής σύμβασης.

Παρόλο που η διεκδικητική πίεση του ΣΕΜΟΔ ήταν πολύ κατώτερη των περιστάσεων, το γεγονός ότι δεν «έσπασε» η ενιαία διαπραγματευτική τακτική, σε εφαρμογή των αποφάσεων των Γενικών Συνελεύσεων, μια τακτική που υπερασπιστήκαμε ως ΑΠΕ μέχρι τέλους, είχε ως αποτέλεσμα το συνολικό ποσό για μη μισθολογικές παροχές να ανέρθει στο  ποσό των 1,8εκ, όταν η αρχική πρόταση της διοίκησης ήταν σαφώς υποπολλαπλάσια. Ακόμη και τη στιγμή που το ΥΠΟΙΑΝ υπαναχώρησε από τις δεσμεύσεις του, προστέθηκαν άλλα 300.000 € για μη μισθολογικές παροχές και αναγνωρίστηκε η δυνατότητα αναδρομικότητας της ΣΣΕ, την οποία η διοίκηση της ΜΟΔ είχε αποκλείσει.

Η στάση της ΑΠΕ ΜΟΔ στη διαδικασία διαπραγμάτευσης για ΣΣΕ

Ως παράταξη, ήδη από το 2015, αξιολογούσαμε ως προτεραιότητα τη διεκδίκηση ΣΣΕ στη ΜΟΔ. Τότε δεχόμασταν την απαξίωση, έως και τη χλεύη των παρατάξεων που αποτελούσαν το προεδρείο του ΣΕΜΟΔ (ΜΟΔ Συλλογικά και Εναλλακτική Πρωτοβουλία) οι οποίες έπαιζαν «καθυστέρηση» στο να ανοίξει ο Σύλλογος αυτό το θέμα. Στο πλαίσιο αυτό, συμμετείχαμε στην ομάδα του συλλόγου για τη ΣΣΕ (που με ευθύνη της ταμία ποτέ δε λειτούργησε).

Το ΔΣ το 2017, αναδείκνυε ως πρωτεύοντα ζητήματα τη διαδικασία επιλογής προϊσταμένων ή καλούσε σε απεργιακή υποστήριξη του οικονομικού διευθυντή της ΜΟΔ. Και μπορεί η διαφάνεια στη διαδικασία επιλογής προϊσταμένων (που είναι εξ αρχής υπονομευμένη από τη βαρύτητα της συνέντευξης και την πριμοδότηση των παλιών προϊσταμένων), να έχει μία σημασία για όσους συμμετέχουν στη διαδικασία, η κύρια όμως έγνοια των παρατάξεων του προεδρείου ήταν -και είναι- η εξυπηρέτηση των κομματικών σκοπιμοτήτων και του διοικητικού καθεστώς των προηγούμενων κυβερνήσεων στη ΜΟΔ.

Όταν μπροστά στην συνεχή παραπομπή στις καλένδες, από τη μεριά τους της διεκδίκησης ΣΣΕ, αναλάβαμε την ευθύνη ως παράταξη να απευθυνθούμε δημόσια  στην διοίκηση της ΜΟΔ, για να πιέσουμε και προς τις δύο πλευρές (Διοίκηση της ΜΟΔ και προεδρείο ΣΕΜΟΔ) γι’ αυτό το θέμα, δεχθήκαμε την μήνιν τους. Μας κατηγόρησαν μέχρι και για «κυβερνητικό» συνδικαλισμό, αυτοί που ο συνδικαλισμός των διαδρόμων είναι η κύρια φύση τους.

Η ΑΠΕ ΜΟΔ κατέθεσε τον Οκτώβριο του 2017 ολοκληρωμένη πρόταση ΣΣΕ, που περιλάμβανε το σύνολο των διεκδικήσεων μας, μισθολογικών (κλιμάκια στο ύψος αποδοχών του 2009, ωριμάνσεις, 13ος – 14ος μισθός, αυξήσεις) μη μισθολογικών και θεσμικών ρυθμίσεων, απαντώντας στο αίτημα της εξάλειψης των μισθολογικών ανισοτήτων. Είχε προηγηθεί πίεση των μελών μας που συμμετείχαν στην Ομάδα για τη ΣΣΕ, προς τη ΜΟΔ για τα μισθολογικά στοιχεία. Η πρώτη ενημέρωση από τη ΜΟΔ (καλοκαίρι του 2017), αφορούσε μόνο στην αποτύπωση της μέγιστης και της ελάχιστης προσωπικής διαφοράς ανά μισθολογικό κλιμάκιο και δόθηκε σε όλες τις παρατάξεις, πλην της ΑΠΕ.

Το ΔΣ αποφάσισε, για τη διαμόρφωση της εισήγησής του προς τη ΓΣ, τη σύνθεση των προτάσεων που κατατέθηκαν στο κομμάτι μη των μισθολογικών και θεσμικών αιτημάτων. Για τα μισθολογικά, η μόνη διεκδίκηση που συμπεριέλαβε, ήταν η ενσωμάτωση της προσωπικής διαφοράς στο μισθό.

Η πρόταση της ΑΠΕ ΜΟΔ, προϊόν δουλειάς από τα κάτω και συζήτησης με πολλούς συναδέλφους και όχι παρασκηνιακής διαβούλευσης για αποτελέσματα βολικά για την εταιρία, που θα έδιναν παράλληλα μια νικηφόρα ψευδαίσθηση για τη δράση του ΔΣ του Συλλόγου, δέχτηκε επίθεση στις συνεδριάσεις του ΔΣ, όχι μόνο στο τμήμα της που αφορούσε στη διεκδίκηση μισθολογικών αυξήσεων, αλλά και στο μέρος των μη μισθολογικών παροχών. Καθόλου τυχαία, οι προτεινόμενες από την ΑΠΕ ΜΟΔ μη μισθολογικές παροχές που δέχτηκαν κριτική, εξαφανίστηκαν από τους αναλυτικούς πίνακες που έστειλε στο σύλλογο το ΔΣ, οι οποίοι, δήθεν, συνόψιζαν τις προτάσεις των παρατάξεων.

Έτσι, «εξαφανίστηκε» τότε η πρόταση της ΑΠΕ για αυξημένη αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης και παροχή της εταιρίας για εξαγορά ασφαλιστικού χρόνου σε απολυμένους. «Εξαφανίστηκαν» επίσης οι προτάσεις μας για την ενίσχυση ανικανότητας για εργασία, την πλήρη οδοντιατρική κάλυψη, την ενίσχυση προστατευόμενων μελών με αναπηρία, την επιδότηση φοίτησης τέκνου σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, το κίνητρο παραμονής στη ΜΟΔ και το επίδομα γάμου ή συμφώνου συμβίωσης. Ευτυχώς, σήμερα, πολλά από τα παραπάνω αποτελούν τμήματα της ΣΣΕ, ενώ τα συνταξιοδοτικά αιτήματα θα μπορούσαν να έχουν καλύτερη τύχη αν είχαν όντως τύχει διαπραγμάτευσης από το ΔΣ και υποστήριξης από τη νομικό του ΣΕΜΟΔ.

Το προεδρείο του ΣΕΜΟΔ, με την υποστήριξη των  παρατάξεων ΑΚΕ ΜΟΔ και Αυτόνομη Παρέμβαση αποφάσισε στο ΔΣ Νοεμβρίου 2017, κοινή εισήγηση στη Γενική Συνέλευση του Δεκεμβρίου.  Εκεί υπήρξε υπαναχώρηση των δύο αυτών παρατάξεων που προσχώρησαν στη διεκδικητική αντίληψη της ΑΠΕ ΜΟΔ και της ΑΣΣΕΜΟΔ, με αποτέλεσμα την ψήφιση της απόφασης που αποτέλεσε το διεκδικητικό πλαίσιο του ΣΕΜΟΔ, όπως αποτυπώθηκε στο εξώδικο που στάλθηκε στη διοίκηση της ΜΟΔ και το ΥΠΟΙΑΝ.

Κάτω από την πίεση της ΑΠΕ, η διοίκηση της ΜΟΔ κοινοποίησε στα μέλη του ΔΣ του ΣΕΜΟΔ τα ανώνυμα μισθολογικά στοιχεία (1/3/ 2018), τα οποία αποτύπωναν για πρώτη φορά στην ολότητά του, το πλήρως εξατομικευμένο και ανισότιμο μισθολογικό καθεστώς στη ΜΟΔ. Ένα πρωτοφανές, για τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, μισθολογικό καθεστώς, χωρίς κανένα ίχνος δικαιοσύνης, που είναι αποτέλεσμα των ρυθμίσεων των νόμων 4205/2013 και 4354/15.

Μπροστά στο επίμονο αίτημα της ΑΠΕ ΜΟΔ να δημοσιοποιηθούν τα μισθολογικά στοιχεία,  όλες οι υπόλοιπες παρατάξεις του ΣΕΜΟΔ αρνήθηκαν την αποκάλυψη των πραγματικών μισθολογικών διαφορών, αλλά δεν πήραν καν την ευθύνη να διατυπώσουν την άρνησή τους αυτή σε απόφαση ΔΣ. Στη σχετική ανακοίνωσή μας, που παρέθετε κάποια λίγα παραδείγματα ανισοτήτων, η ΜΟΔ Συλλογικά μας κατηγόρησε ούτε λίγο ούτε πολύ ως προβοκάτορες.

Ακόμη είχαμε να αντιμετωπίσουμε την προσπάθεια αποκλεισμού της ΑΠΕ από την ομάδα της διαπραγμάτευσης, με το επιχείρημα ότι έπρεπε να παρευρίσκονται μόνο τα εκλεγμένα μέλη του ΔΣ όταν ήταν γνωστό ότι ο εκπρόσωπός μας στο ΔΣ διαμένει μόνιμα εκτός Αθηνών. Μόνο κάτω από την δημοσιοποίηση του θέματος υποχώρησαν και δέχθηκαν να παρευρίσκεται αναπληρωτής κατά τις συναντήσεις με τη διοίκηση της ΜΟΔ.

Το γεγονός ότι παρευρίσκονταν στις συναντήσεις με τη διοίκηση της ΜΟΔ μέλος της ΑΠΕ είχε ως αποτέλεσμα να αποτυπωθούν στις πραγματικές διαστάσεις το τι διημείφθη  στην κρίσιμη συνάντηση στις 3 Ιανουαρίου 2019 με τη διοίκηση της ΜΟΔ. Στη συνάντηση αυτή, ενώ η πρόταση του ΣΕΜΟΔ κοστολογούνταν πάνω από 2εκ, € και η διοίκηση όριζε ως «ταβάνι» το 1,3 εκ οι εκπρόσωποι των παρατάξεων που παρευρίσκονταν στη συνάντηση μιλούσαν για «συμφωνία» και ότι ούτε λίγο ούτε πολύ παρέμεναν μόνο κάποιες μικρές λεπτομέρειες για να κλείσει η διαπραγμάτευση.

Μόνο η ΑΠΕ ΜΟΔ ανέφερε στην ανακοίνωσή της για την Γενική Συνέλευση στις 17/1/2019 ότι «Σε ότι αφορά τα μη μισθολογικά και θεσμικά μας αιτήματα, παρά το γεγονός ότι οι συζητήσεις με τη διοίκηση της ΜΟΔ έχουν προχωρήσει σε σημαντικό βαθμό, υπάρχουν ακόμη σοβαρές εκκρεμότητες.

Οι σημαντικότερες από αυτές είναι ο καθορισμός του ύψους της Εφάπαξ Ετήσιας Κοινωνικής Παροχής (δωροκουπόνι), του Σχολικού Επιδόματος Τέκνου, της Οδοντιατρικής Κάλυψης και των αποζημιώσεων σε περίπτωση συνταξιοδότησης/απόλυσης. Οι διεκδικήσεις αυτές, όπως έχουν διατυπωθεί από το ΔΣ του Συλλόγου στις συναντήσεις με τον Πρόεδρο της ΜΟΔ, ανεβάζουν το συνολικό κόστος, πάνω από το «ταβάνι» που μέχρι σήμερα έχει ορίσει η διοίκηση της ΜΟΔ η οποία, στην τελευταία συνάντηση, απλά είπε ότι θα τα εξετάσει».

Για να αποκαλυφθεί στη συνάντηση με τη διοίκηση στις 30/1/2019 η πραγματική απόσταση που χώριζε το ΣΕΜΟΔ και τη διοίκηση της ΜΟΔ την ώρα που οι εκπρόσωποι των παρατάξεων ΜΟΔ Συλλογικά, Εναλ. Πρωτ. και ΑΚΕ μιλούσαν για «υπαναχώρηση» της διοίκησης από τα συμφωνηθέντα.

Τόσο απέναντι στη Διοίκηση, όσο και στις συναντήσεις με την πολιτική ηγεσία, οι εκπρόσωποι της ΑΠΕ ΜΟΔ έθεταν σταθερά τις μισθολογικές ανισότητες των εργαζομένων και την αναγκαιότητα οι συλλογικές συμβάσεις να αφορούν κύρια σε ζητήματα μισθών. Με μόνο – δυστυχώς – αποτέλεσμα, αφού η βασική αυτή διεκδίκηση δεν συνοδεύτηκε από τις κινητοποιήσεις που της αντιστοιχούσαν, τις διατυπώσεις στο προοίμιο της ΣΣΕ για την ανάγκη μισθολογικής δικαιοσύνης στη ΜΟΔ.