Η
πολιτική κατάσταση
5
χρόνια αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής
έχουν οδηγήσει τον κόσμο της εργασίας
σε συνθήκες εργασιακού και κοινωνικού
μεσαίωνα. 5 χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις
του ΠΑΣΟΚ και τις ΝΔ μαζί με τα εκάστοτε
δεκανίκια τους (ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ) κάτω από
τις επιταγές των τροϊκάνων δανειστών
(ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) καταδυνάστευσαν το λαό.
Παρά τους μεγάλους αγώνες, ιδιαίτερα
την περίοδο 2010-2012, που έδωσαν οι
εργαζόμενοι και ο λαός, για να αντιπαλέψουν
αυτή την πολιτική, δεν κατάφεραν να
αντιστρέψουν αυτή την δυσμενή εξέλιξη
και να βάλουν φρένο στο αντεργατικό
κρεσέντο, παρά τις συνεχείς πτώσεις
κυβερνήσεων. Από το 2012 και μετά οι αγώνες
των εργαζομένων κατέγραψαν σημαντική
κάμψη και μόνο σε μερικούς κλάδους (ΕΡΤ,
καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, σχολικοί φύλακες,
διοικητικοί υπάλληλοι των ΑΕΙ,
εκπαιδευτικοί) και κυρίως κάτω από το
αίτημα της μη απόλυσης δόθηκαν σημαντικοί
αγώνες (που σε κάποιες περιπτώσεις πήραν
ηρωικά χαρακτηριστικά – καθαρίστριες,
διοικητικοί των ΑΕΙ).
Όμως
η συσσωρευμένη πολιτική δυσαρέσκεια
οδήγησε στην πτώση και της τελευταίας
εκδοχής των αμιγώς μνημονιακών κυβερνήσεων
(ΝΔ –ΠΑΣΟΚ, μετά και την αποχώρηση της
ΔΗΜΑΡ) και στην ανάδειξη στην κυβέρνηση
της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους
εθνικιστές των ΑΝΕΛ. Η τελευταία αφού
προεκλογικά διακήρυττε το τέλος των
μνημονίων και το διώξιμο της τρόικας
από την επομένη κιόλας μέρα των εκλογών,
υποβάλλοντας όμως παράλληλα τα
διαπιστευτήρια της για την αδιαπραγμάτευτη
θέση της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, για
την πίστη στο ευρώ, για την λύση μέσα
στο σύστημα που γεννάει τη κοινωνική
καταστροφή και απειλεί με νέους πολέμους,
οδηγήθηκε κάτω από τις ασφυκτικές
πιέσεις των δανειστών σε αναδίπλωση.
Μετά
την απόφαση του Eurogroup
η συγκυβέρνηση κάνει «στροφή» στο
«ρεαλισμό» και με το mail
Βαρουφάκη αποδέχεται τις βασικές
δεσμεύσεις των αντιλαϊκών μνημονίων
που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις
άλλωστε, η «εποικοδομητική ασάφεια»
έκλεισε με τις επιστολές Ντράγκι και
Λαγκάρντ που ζητάνε νέα μέτρα λιτότητας
τώρα. Οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης
αντί για την μονομερή κατάργηση των
μνημονίων , όπως διατείνονταν προεκλογικά,
οδήγησαν τελικά σε περιορισμό της
ρευστότητας μέχρι «θανάτου» και απόλυτη
υποταγή της κυβέρνησης στις διαθέσεις
των «θεσμών» (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) στέλνοντας
παράλληλα και ένα σκληρό μήνυμα στο λαό
μας και σε όλους τους λαούς της Ευρώπης
για απαρέγκλιτη εφαρμογή της ίδια
σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής.
Οι
εργαζόμενοι της ΜΟΔ στο μάτι του κυκλώνα
Τα
δύο χρόνια της απερχόμενης διοίκησης
του ΣΕΜΟΔ ήταν για τους εργαζόμενους
στην ΜΟΔ όπως και για το σύνολο των
εργαζομένων, των ανέργων και της κοινωνίας
μια δύσκολη δοκιμασία. Ο ΣΕΜΟΔ ως
αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της κοινωνίας
βίωσε μισθολογικές απώλειες και απειλές
που για πολύ λίγο έλειψε να αποτελέσουν
αιτία απολύσεων ή και ξαφνικού λουκέτου.
Σωθήκαμε –είναι αηθές και μακάβριο
αλλά πέρα για πέρα αληθινό- επειδή
έκλεισαν την ΕΡΤ και επειδή σαν σύλλογος
είχαμε τα αντανακλαστικά να αντιδράσουμε
αγωνιστικά, πριν σχηματοποιηθεί το
σχέδιο κλεισίματος της ΜΟΔ.
Μέσα
σε αυτό το χρονικό διάστημα είδαμε:
- Ορδές συμβούλων να εισβάλλουν και να κόβουν κομμάτι-κομμάτι το έργο της ΜΟΔ με το γνωστό τρόπο των αναθέσεων από λίστα προμηθευτών. Το έργο των διαδικασιών του ΣΔΕ η Planet, το έργο των δομών του ΣΔΕ ο ΚΑΝΤΩΡ, το έργο της Αξιολόγησης της ΜΟΔ η Price (PWC), το έργο της ΕΥΚΕΚΟ μικροαναθέσεις σε φυσικά πρόσωπα και πάει λέγοντας. Το σήριαλ της ΕΥΚΕΚΟ το ζήσαμε όλοι από κοντά και είχε ως αποτέλεσμα- μετά τα αλησμόνητα λόγια της Γ.Γ. κας Στρατινάκη ότι δεν θα απολυθεί κανένας «δικός της»- την έξοδο των συναδέλφων μας και την αναζήτηση νέας υπηρεσίας.
- Μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο και στον Ιδιωτικό τομέα.
- Το κλείσιμο των δομών υγείας, νόμους εκτρώματα, νέα χαράτσια, καταστολή απίστευτης αγριότητας,
- Δολοφονίες από χέρι φασιστών, περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων
- Κατάργηση συλλογικών διαπραγματεύσεων, νέα απειλή για απολύσεις πολλών συναδέλφων μας από τις μεθοδευμένες κινήσεις του Μητσοτάκη στο νόμο κατάργησης ΝΠΙΔ… ατέλειωτη η λίστα.
Παράλληλα
είχαμε να αντιμετωπίσουμε:
- Το έωλο καθεστώς των αποσπάσεών μας που οδήγησε σε ουσιαστικές διώξεις συναδέλφων γιατί αντιτάχθηκαν σε αποφάσεις της διοίκησης,
- Τα σχέδια ενός αντιδραστικού σχεδίου εσωτερικού κανονισμού που ετοίμαζε η διοίκηση της ΜΟΔ,
- Το νόμο Μητσοτάκη για τον επανέλεγχο της μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, που οδηγούσε στον κίνδυνο της απόλυσης περίπου 300 συναδέλφους
- Την απαίτηση για εξομάλυνση των αντιθέσεων των μισθολογικών διαφορών και στρεβλώσεων που προέκυψαν με την εφαρμογή του Ν. 4205/2013
- Την άρση των ανισοτήτων των αποζημιώσεων εκτός έδρας των εργαζομένων στην ΚΥ με ότι ισχύει στις υπόλοιπες υπηρεσίες,
- Την μη καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών των μητέρων που ήταν ασφαλισμένες στο ΤΣΜΕΔΕ
- Τις δικαστικές διώξεις σε συναδέλφους, γιατί έκαναν την δουλειά τους.
Τέλος
είχαμε να αντιπαλέψουμε μια σειρά
αντεργατικές μεθοδεύσεις και να
αποκρούσουμε το ζήτημα της ιδιωτικοποίησης
της ΜΟΔ που περιλαμβάνονταν στο σχέδιο
νόμου για το νέο ΕΣΠΑ καθώς και να
υπερασπιστούμε το δικαίωμα στην εργασία
όλων των συναδέλφων κατά την μετάβαση
στην νέα ΠΠ. Ειδικό
βάρος σε αυτή την υπόθεση είχε και
εξακολουθεί να έχει το θέμα της μετάβασης
στην νέα ΠΠ των συναδέλφων στις Κοινές
Τεχνικές Γραμματείες που θα πρέπει να
παλέψουμε άμεσα.
Το
ΔΣ του ΣΕΜΟΔ και οι αντιδραστικές
πρακτικές που υιοθέτησε
Μπροστά
σε αυτή την κατάσταση η πλειοψηφία του
ΔΣ του ΣΕΜΟΔ (ΜΟΔ Συλλογικά, Εναλλακτική
Πρωτοβουλία) ακολούθησε μια τακτική
στήριξης της πολιτικής της προηγούμενης
κυβέρνησης και προσπαθούσε με λογικές
διαδρομισμού και υπονόμευσης να εκτονώσει
τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων
στην ΜΟΔ κάθε φορά που αυτές δημιουργούνταν.
Τελευταίο παράδειγμα ήταν η στάση τους
μπροστά στην ψήφιση του σχεδίου νόμου
για την νέα ΠΠ, όπου έκαναν ότι ήταν
δυνατό, χρησιμοποιώντας πλειάδα
αντικαταστατικών πρακτικών για να
υπονομεύσουν την αγωνιστική απάντηση
των εργαζομένων και για να διευκολύνουν
τα σχέδια του υπουργείου και της
κυβέρνησης. Παράλληλα προσπάθησε (σ.σ.
η πλειοψηφία του ΔΣ) να καπηλευτεί
συνδικαλιστικά και να οικειοποιηθεί
κάθε κατάκτηση που είχαν οι εργαζόμενοι
με τον αγώνα τους (π.χ μισθολογική
ρύθμιση) εμφανίζοντάς τες ως αποτέλεσμα
του καλού lobbying
που εφάρμοσαν και όχι σαν αντανάκλαση
και κεφαλαιοποίηση των αγώνων μας.
Όμως
όπως λέει και ο λαός μας: «Ο ψεύτης και
ο κλέφτης τον πρώτο χρόνο χαίρεται»
καθώς οι τοποθετήσεις των μελών του ΔΣ
των δύο παρατάξεων για το θέμα των
συναδέλφων στις ΚΤΓ ήρθε να αποκαλύψει
το βρώμικο παιχνίδι της πλειοψηφίας
του ΔΣ που παίχθηκε στις πλάτες των
συναδέλφων και να αναδείξει τι διαμείβεται
πίσω από τις κλειστές πόρτες των
υπουργείων, όταν «συνδιαλέγονταν» με
τους πολιτικούς και υπηρεσιακούς
παράγοντες.
Οι
δυνάμεις του κυβερνητικού και
φιλοκυβερνητικού συνδικαλισμού
επικουρούμενες και από τη διφορούμενη
στάση της άλλης πλειοψηφικής παράταξης
(ΕΑΣ)- που δεν πριμοδοτούσε τη διαβούλευση
μεν αλλά δεν έλεγε και ξεκάθαρα όχι στη
διαβούλευση- καλλιέργησαν για άλλη μια
φορά αυταπάτες στο σύλλογο με αποτέλεσμα
το ΔΣ να πιάνει στασίδι και να μιλάει
με τους θύτες (βλ. ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και λοιπές
«προοδευτικές» δυνάμεις όπως το Ποτάμι)
ενώ άλλα πράγματα θα έπρεπε να οργανώνει
σύμφωνα με τι αποφάσεις των ΓΣ.
Μπροστά
στην κατακραυγή που σήκωσαν οι χειρισμοί
της πλειοψηφίας του ΔΣ με το σχέδιο
νόμου οδηγηθήκαμε σε «ηρωική» έξοδο
της πρώην προέδρου του ΔΣ Α. Ζέρβα σε
μια προσπάθεια αποπροσανατολισμού και
εκτόνωσης από τις ευθύνες συνολικά του
προεδρείου του ΔΣ.
Το
πολιτικό αιτούμενο και οι διεκδικήσεις
των εργαζόμενων
Συνάδελφοι,
Είναι
αδύνατο να αρθρωθεί προγραμματικός
λόγος χωρίς να ληφθεί υπόψη η ζοφερή
πραγματικότητα που βιώνει το σύνολο
της κοινωνίας. Είναι ανεδαφικό να μην
αναλογιστούμε το μέγεθος και το εύρος
των μνημονιακών νόμων που έχουν πέσει
κατά ριπάς επάνω στο σύνολο των εργαζομένων
είτε είναι του δημόσιου είτε του ιδιωτικού
τομέα τα τελευταία χρόνια. Να μην
αναλογιστούμε την αποτρόπαια αντεργατική
νομοθεσία, την κατάργηση των συλλογικών
συμβάσεων, το μισθολόγιο πείνας, την
Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
της πείνας που συνυπέγραψε ο εξαφανισμένος
Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ, καταστρατηγώντας
και ποδηγετώντας όλα όσα με πολύ κόπο
και αίμα είχαν κατοχυρώσει για πάνω από
πενήντα χρόνια οι εργαζόμενοι σ αυτή
τη χώρα. Τις απολύσεις, την φτώχεια και
την ανεργία.
Η
νέα κυβερνητική αλλαγή δεν πρέπει να
μας καθηλώσει σε μια λογική εκπτώσεων
στα αιτήματά μας όπως έχουν αναδειχθεί
μέσα από τους αγώνες μας. Δεν έχουμε
περιθώριο σαν συνδικαλιστικό κίνημα
να δείξουμε καμία αναμονή και ανοχή για
την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας.
Πρέπει να τεθούν στο επίκεντρό της πάλης
μας η ανατροπή των μνημονίων υποδούλωσης
και των αντεργατικών μέτρων που πέρασαν
και αυτών που έρχονται, και η απόρριψη
των εκβιασμών του χρηματιστικού κεφαλαίου
και η σταθερή διεκδίκηση και επανακατάκτηση
των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων
που καταργήθηκαν.
ΠΑΓΙΕΣ
ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΕΜΟΔ
Το
αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, όλοι
εμείς οι εργαζόμενοι στη ΜΟΔ θα κληθούμε
να παλέψουμε στην κατεύθυνση της
διεκδίκησης των πάγιων αιτημάτων μας
όπως πολλάκις αποτυπωθήκαν στις αποφάσεις
Γενικών Συνελεύσεων αλλά και να
αντισταθούμε σε πιθανά αντεργατικά και
αντιλαϊκά μέτρα, που θα φέρει η νέα
κυβέρνηση για να κατευνάσει τους
δανειστές της, θυσιάζοντας άλλη μια
φορά το πιο υγιές και δυναμικό κομμάτι
της κοινωνίας, τους εργαζόμενους.
Γι
αυτό δεν πρέπει να εμφιλοχωρήσουν
δισταγμοί και διφορούμενες διατυπώσεις.
Ξεκάθαρα και με την πεποίθηση για το
δίκιο των αιτημάτων μας θα συνεχίσουμε-
με τον τρόπο που το κάνουμε τόσο καιρό
τώρα- μαζί με όλη την κοινωνία, να
παλεύουμε για:
- Διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας χωρίς μεταβολή προς το δυσμενέστερο των συνθηκών εργασίας μας.
- Καμία απόλυση κανενός συναδέλφου μας ανεξάρτητα από τη σχέση εργασίας του (ΣΟΧ, ΣΑΧ κλπ) και με κανένα πρόσχημα (π.χ. μη ανανέωση σύμβασης)
- Καμία κατηγοριοποίηση εργαζομένων. Μετατροπή όλων των συμβάσεων σε Αορίστου Χρόνου με αναγνώριση της συνολικής προϋπηρεσίας
- Μισθολογική ισότητα αμοιβών μεταξύ εργαζομένων ανεξαρτήτου ειδικότητας και σχέσης εργασίας
- Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς μας με κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων και διεκδίκηση υπογραφής συλλογικής σύμβασης εργασίας σε αυτό το πλαίσιο
- Επαναφορά του ασφαλιστήριου προγράμματος και του αποταμιευτικού που αποτελούν μέρος της ΣΣΕ που υπογράψαμε κατά την πρόσληψη μας με τη ΜΟΔ και που μονόπλευρα και πραξικοπηματικά η διοίκηση της ΜΟΔ έσπευσε «οικειοθελώς» να περικόψει για να δηλώσει την πίστη της στις μνημονιακές πολιτικές ηγεσίες
- Δημοκρατία στους χώρους δουλειάς χωρίς μονομερείς ενέργειες από τη Διοίκηση η οποία φοβούμενη τις αντιδράσεις των εργαζομένων πέρασε εν κρυπτώ και εν αγνοία μας σειρά αντιδραστικών αποφάσεων εναντίον μας. Κατάργηση όλων των μονομερών αποφάσεων
- Απόσυρση των όποιων σχεδίων για πειθαρχικό και κανονισμό εσωτερικής λειτουργίας που στοχεύουν στην καθυπόταξη των εργαζομένων και στην καλλιέργεια φόβου και χαφιεδισμού στους χώρους δουλειάς.
- Απόρριψη κάθε σχεδίου που επαναφέρει από το παράθυρο την «αξιολόγηση» (γαλλικού ή άλλου τύπου) και η σύνδεση της με μισθολογικές και υπηρεσιακές μεταβολές
- Με αφορμή την αύξηση των εισφορών των μηχανικών που αγγίζει σημαντικό αριθμό συναδέλφων, το αμέσως επόμενο διάστημα θα παλέψουμε συνολικά μαζί με το κίνημα για την ανατροπή όλων των αντιασφαλιστικών και αντιλαϊκών μέτρων
- Λήψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών για την αλληλεγγύη σε συναδέλφους μας και τις οικογένειες τους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα (σοβαρές ασθένειες, θάνατοι).
- Ενίσχυση του πνεύματος συναδελφικότητας, συσπείρωσης και αλληλεγγύης στο ΣΕΜΟΔ με σειρά προτάσεων και δράσεων για διευκολύνσεις σε βασικά αγαθά, πολιτισμό και κοινωνικό τουρισμό σε συνεργασία με φορείς και άλλα ταξικά σωματεία
- Κανένα συμβιβασμό με τον εθνικισμό και το φασισμό. Να καταγγελθούν και να απομονωθούν οι φωνές τις μισαλλοδοξίας του ρατσισμού και του φασισμού εντός του ΣΕΜΟΔ.
Βασικό
στήριγμα στις διεκδικήσεις μας πρέπει
να αποτελέσει η δημιουργία
ενός ισχυρού απεργιακού ταμείου,
η απουσία του οποίου φάνηκε ιδιαίτερα
αισθητά στα προηγούμενα χρόνια, όταν
σε καθεστώς καταβαράθρωσης των μισθών
μας έπρεπε να απαντήσουμε με παρατεταμένους
αγώνες, στην κυβερνητική πολιτική.
Συνάδελφοι,
Συναδέλφισσες,
Με
βάση αυτό το περίγραμμα θέσεων που
αφενός θυμίζει τι έχει λάβει χώρα δύο
χρόνια στο ΣΕΜΟΔ αλλά και στην κοινωνία
και αφετέρου τοποθετεί με σαφή τρόπο
τα πολιτικά και συνδικαλιστικά αιτούμενα,
η ΑΠΕ
ΜΟΔ
σας
καλεί όχι μόνο να το υπερψηφίσετε αλλά
και να συμβάλλετε με τις δυνάμεις σας
ώστε να γίνει πραγματικότητα.
Στόχος
μας είναι ο κάθε συνάδελφος στο σύλλογο
να νοιώσει ότι αυτές οι διεκδικήσεις
και οι όποιες νίκες είναι υπόθεση δική
του/ δική της. Η ελπίδα δε νίκησε, χρέος
μας όμως είναι να νικήσει! Καθένας και
καθεμία μπορεί και είθισται να λάβει
ενεργό μέρος και να συμμετάσχει με
πρόσφορο τρόπο στους κοινούς αγώνες,
στις κοινές διεκδικήσεις. Κάπως έτσι
οραματιζόμαστε στην ΑΠΕ
ΜΟΔ
το σωματείο μας. Με αυτή τη φιλοσοφία
καλούμε τους συναδέλφους να στηρίξουν
την εισήγηση της ΑΠΕ
ΜΟΔ.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΜΟΔ
(Α.Π.Ε.
ΜΟΔ)
apemou.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου