Η
πολιτική κατάσταση
5
χρόνια αντιλαϊκής μνημονιακής πολιτικής
έχουν οδηγήσει τον κόσμο της εργασίας
σε συνθήκες εργασιακού και κοινωνικού
μεσαίωνα. 5 χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις
του ΠΑΣΟΚ και τις ΝΔ μαζί με τα εκάστοτε
δεκανίκια τους (ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ) κάτω από
τις επιταγές των τροϊκάνων δανειστών
(ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) καταδυνάστευσαν το λαό.
Παρά τους μεγάλους αγώνες, ιδιαίτερα
την περίοδο 2010-2012, που έδωσαν οι
εργαζόμενοι και ο λαός, για να αντιπαλέψουν
αυτή την πολιτική, δεν κατάφεραν να
αντιστρέψουν αυτή την δυσμενή εξέλιξη
και να βάλουν φρένο στο αντεργατικό
κρεσέντο, παρά τις συνεχείς πτώσεις
κυβερνήσεων. Από το 2012 και μετά οι αγώνες
των εργαζομένων κατέγραψαν σημαντική
κάμψη και μόνο σε μερικούς κλάδους (ΕΡΤ,
καθαρίστριες του ΥΠΟΙΚ, σχολικοί φύλακες,
διοικητικοί υπάλληλοι των ΑΕΙ,
εκπαιδευτικοί) και κυρίως κάτω από το
αίτημα της μη απόλυσης δόθηκαν σημαντικοί
αγώνες (που σε κάποιες περιπτώσεις πήραν
ηρωικά χαρακτηριστικά – καθαρίστριες,
διοικητικοί των ΑΕΙ).
Όμως
η συσσωρευμένη πολιτική δυσαρέσκεια
οδήγησε στην πτώση και της τελευταίας
εκδοχής των αμιγώς μνημονιακών κυβερνήσεων
(ΝΔ –ΠΑΣΟΚ, μετά και την αποχώρηση της
ΔΗΜΑΡ) και στην ανάδειξη στην κυβέρνηση
της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ με τους
εθνικιστές των ΑΝΕΛ. Η τελευταία αφού
προεκλογικά διακήρυττε το τέλος των
μνημονίων και το διώξιμο της τρόικας
από την επομένη κιόλας μέρα των εκλογών,
υποβάλλοντας όμως παράλληλα τα
διαπιστευτήρια της για την αδιαπραγμάτευτη
θέση της χώρας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, για
την πίστη στο ευρώ, για την λύση μέσα
στο σύστημα που γεννάει τη κοινωνική
καταστροφή και απειλεί με νέους πολέμους,
οδηγήθηκε κάτω από τις ασφυκτικές
πιέσεις των δανειστών σε αναδίπλωση.
Μετά
την απόφαση του Eurogroup
η συγκυβέρνηση κάνει «στροφή» στο
«ρεαλισμό» και με το mail
Βαρουφάκη αποδέχεται τις βασικές
δεσμεύσεις των αντιλαϊκών μνημονίων
που χάραξαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις
άλλωστε, η «εποικοδομητική ασάφεια»
έκλεισε με τις επιστολές Ντράγκι και
Λαγκάρντ που ζητάνε νέα μέτρα λιτότητας
τώρα. Οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης
αντί για την μονομερή κατάργηση των
μνημονίων , όπως διατείνονταν προεκλογικά,
οδήγησαν τελικά σε περιορισμό της
ρευστότητας μέχρι «θανάτου» και απόλυτη
υποταγή της κυβέρνησης στις διαθέσεις
των «θεσμών» (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ) στέλνοντας
παράλληλα και ένα σκληρό μήνυμα στο λαό
μας και σε όλους τους λαούς της Ευρώπης
για απαρέγκλιτη εφαρμογή της ίδια
σκληρής αντιλαϊκής πολιτικής.
Οι
εργαζόμενοι της ΜΟΔ στο μάτι του κυκλώνα
Τα
δύο χρόνια της απερχόμενης διοίκησης
του ΣΕΜΟΔ ήταν για τους εργαζόμενους
στην ΜΟΔ όπως και για το σύνολο των
εργαζομένων, των ανέργων και της κοινωνίας
μια δύσκολη δοκιμασία. Ο ΣΕΜΟΔ ως
αναπόσπαστο κομμάτι αυτής της κοινωνίας
βίωσε μισθολογικές απώλειες και απειλές
που για πολύ λίγο έλειψε να αποτελέσουν
αιτία απολύσεων ή και ξαφνικού λουκέτου.
Σωθήκαμε –είναι αηθές και μακάβριο
αλλά πέρα για πέρα αληθινό- επειδή
έκλεισαν την ΕΡΤ και επειδή σαν σύλλογος
είχαμε τα αντανακλαστικά να αντιδράσουμε
αγωνιστικά, πριν σχηματοποιηθεί το
σχέδιο κλεισίματος της ΜΟΔ.
